Zygmunt Urbański urodził się 5 grudnia 1930 roku w Łęgach k/ Kramska. Jego rodzicami byli Marianna (z domu Krysztofik) i Stanisław Urbańscy.

Miał jedną siostrę. Z żoną Danutą (z domu Fryska, urodzona 3 lipca 1936 r.) pobrali się 13 marca 1956 w Urzędzie Stanu Cywilnego w Kramsku. Świadkami uroczystości zostali: Marian Berdziński i Zygmunt Majkowski. Ślub kościelny państwa Urbańskich odbył się 25 sierpnia 1956 w Kościele Parafialnym w Ślesinie, świadkami byli Stanisław Olejniczak i Zygmunt Olejniczak. Mają dwie córki: Małgorzatę i Bożenę. Dochowali się dwojga wnucząt: Adrianny i Michała. W sierpniu 2006 roku obchodzili 50 rocznicę ślubu. Zygmunt Urbański zmarł w 2012 roku przeżywszy 81 lat.

Zygmunt Urbański uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Kramsku (ukończył ją w 1947 r.) Następnie rozpoczął naukę w Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum Handlowym w Kole, ale jej nie ukończył. W 1951 roku rozpoczął zasadniczą służbę wojskową w Żarach k. Żagania. W czasie służby ukończył szkołę podoficerską. W 1956 roku ukończył Liceum Pedagogiczne w Morzysławiu k. Konina. W 1970 roku ukończył Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego w Poznaniu. 24 kwietnia 1971 r. uzyskał tytuł magistra; napisał pracę na temat: „Podstawowa sprawność łyżwiarska młodzieży Szkoły Podstawowej w Ślesinie„. W 1975 roku ukończył Studium Trenerskie w Gdańsku – Oliwie, a w 1980 roku Studium Podyplomowe dla Wizytatorów Metodyków Wychowania Fizycznego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Raciborzu

W 1953 r. rozpoczął pracę zawodową jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Bylewie, następnie pracował w Szkole Podstawowej w Helenowie (1956 – 1960). W 1960 rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej w Głębockiem k. Ślesina, gdzie pełnił również funkcję kierownika. Następnie został przeniesiony do Szkoły Podstawowej w Ślesinie (1966 rok). W 1976 roku rozpoczął pracę jako kierownik biura ZWSZS w Koninie, tam też powołał Sekcję Tenisa Stołowego (przy Zarządzie Wojewódzkim SZS) pod nazwą M-KS ISKRA. W 1980 został wizytatorem-metodykiem Kuratorium Oświaty i Wychowania w Koninie. Pracował również w Liceum w Sompolnie. Po przejściu na emeryturę (1985 rok) pozostał nadal aktywny zawodowo i pracował w latach 1986-1990 w Szkole Podstawowa nr 12 w Koninie – jako trener sekcji tenisa stołowego oraz nauczyciel wychowania fizycznego. W latach

1990-1992 pracował również w MOS w Koninie. Od 1966 do 31 lipca 1999 pełnił funkcję trenera sekcji tenisa stołowego w Ślesinie.

Ponadto był radnym w Licheniu Starym (1958-1960), zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej Miasta i Gminy Ślesin (1960-1962),

W trakcie wieloletniej pracy trenerskiej Zygmunt Urbański osiągnął wiele sukcesów sportowych ze swoimi wychowankami Wśród nich należy wymienić między innymi osoby: Jarosława i Andrzeja Wendt (wielokrotni mistrzowie Wielkopolski), Wiesława Szpilkę (mistrzostwo powiatu w skoku w dal, późniejszy mistrz Polski i uczestnik Spartakiady), Małgorzatę Urbańską (córka trenera, wychowanka SKS Ślesin, reprezentanta kraju w tenisie stołowym, zdobyła brązowy medal na Mistrzostwach Europy), Józefa Kańciurzewskiego (mistrz powiatu, późniejszy mistrz Polski na 800 m), Magdalenę Stawicką (wygrała eliminacje strefowe i dwukrotnie finał Pucharu „PS”w kategorii dzieci; 8 miejsce w Ogólnopolskim Turnieju Strzecha w Warszawie), Dorotę Stawicką, Magdalenę Namysł (dwukrotnie I miejsce w mistrzostwach Polski SZS, III miejsce w eliminacjach Ogólnopolskiej), Ewę Czerniak, Iwonę Olszewską, Elżbietę Stasiak (Mistrzostwo Wielkopolski w Tenisie Stołowym) i wielu innych sportowców, którzy odnosili sukcesy na gruncie, początkowo szkolnym, później na arenie powiatowej, wojewódzkiej, ogólnopolskiej i międzynarodowej.

Za wieloletnią i aktywną pracę na gruncie rozwoju kultury fizycznej Zygmunt Urbański otrzymał wiele nagród, odznaczeń i podziękowań:

1971 – za społeczny wkład pracy w rozwój kultury fizycznej i turystyki w Wielkopolsce w latach 1960 – 1970.

14 października 1972 – podziękowania od Ministra Oświaty i Wychowania Jerzego Kuberskiego

czerwiec 1973 – nagroda Ministra Oświaty i Wychowania

1974 – dyplom za wkład pracy w rozwój wychowania fizycznego i sportu w szkole

23 lipca 1975 – Złoty Krzyż Zasługi

październik 1975 – nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania w Koninie

7 lipca 1976 – Złota Odznaka – Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej

grudzień 1976 – Złoty Krzyż Zasługi dla ZHP

10 października 1977 – odznaka za zasługi w sporcie szkolnym

21 września 1978 – Medal 25-lecia Szkolnego Związku Sportowego

14 października 1979 – podziękowanie od ministra Oświaty i Wychowania Józefa Tejchmana

8 kwietnia 1980 – nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania w Koninie

lipiec 1980 – nagroda II stopnia od Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koninie

6 października 1982 – medal Komisji Edukacji Narodowej Ministra Oświaty i Wychowania

28 listopada 1983 – medal za zasługi w Rozwoju Sportu Szkolnego

28 września 1983 – odznaka honorowa za zasługi dla województwa konińskiego

12 września 1984 – odznaczenie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski

14 października 1984 – nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania w Koninie

22 czerwca 1990 – nagroda specjalna od dyrektora SP nr 12

25 czerwca 1993 – nagroda Kuratora Oświaty w Koninie

2000 – plakietka honorowa za szczególne zasługi dla Polskiego Związku Tenisa Stołowego

2 lipca 2006- podziękowanie za 30-letnią pracę trenerską od byłych zawodników sekcji oraz Ludowego Klubu Sportowego

19 sierpnia 2006 – uroczystości z okazji 30-lecia pracy trenerskiej z udziałem Burmistrza Jana Niedźwiedzińskiego; podziękowanie od Burmistrza Miasta i Gminy Ślesin za 30 lat pracy trenerskiej i wychowanie wielu mistrzów Polski w tenisie stołowym

31 stycznia 2008 – tytuł Zasłużony dla Miasta i Gminy Ślesin

Miłość do tenisa stołowego przejawiała się także w aktywności sportowej Zygmunta Urbańskiego. Startował on w różnych rozgrywkach odnosząc liczne sukcesy:

1969 – II miejsce w Mistrzostwach powiatu konińskiego w tenisie stołowym w kategorii seniorów

1972 – II miejsce w Indywidualnych Mistrzostwach pow. Zrzeszenia LZS w tenisie stołowym w kategorii seniorów

1973 – II miejsce w turnieju tenisa stołowego nauczycieli z oddziału Konin

1978 – II miejsce w II wojewódzkich mistrzostwach nauczycieli w tenisie stołowym

1978 – II miejsce w turnieju tenisa stołowego mężczyzn młodszych w III Regionalnej Spartakiadzie Pracowników Urzędów Administracji Terenowej

1985 – I miejsce w tenisie stołowym w kategorii mężczyzn powyżej 50 lat w XI wojewódzkim finale OGNISK TKKF

1987 – I miejsce w Wojewódzkim Turnieju Tenisa Stołowego Nauczycieli

1996 – IV miejsce w półfinałach V Ogólnopolskich Mistrzostwach Tenisa Stołowego ZNP w kategorii mężczyzn

Na „podstawie długoletniej pracy nauczania WF oraz doświadczenia pracy trenera tenisa stołowego” Zygmunt Urbański przygotował skrypt „Tenis stołowy w szkole i klubie. Metodyka i systematyka ćwiczeń na etapie podstawowym”, wydany w Ślesinie w 1996 roku. Praca skierowana została do organizatorów szkoleń w sekcjach tenisa stołowego i jest zbiorem zasad (zasada stopniowania trudności), metod i ćwiczeń stosowanych przez autora w stosunku do dzieci i młodzieży w czasie wieloletniej praktyki trenerskiej.

Zygmunt Urbański był nauczycielem, trenerem dzieci i młodzieży, a także społecznikiem. Tenis stołowy był dla niego „pasją nr 1 i przeszedł genetycznie na młodsze pokolenie”, córkę Małgorzatę i wnuczkę Adę. „Był człowiekiem oddanym pracy …, która swoim życiem, czynami podkreślała przynależność do miejsca, w którym żyje”. Był człowiekiem – legendą konińskiego i ślesińskiego tenisa stołowego. W pamięci mieszkańców Ślesina zapisał się tak trwale, iż co rocznie odbywa się memoriał Zygmunta Urbańskiego w tenisie stołowym (I memoriał – 4 maja 2013 roku; II memoriał – 3 maja 2014 roku; III memoriał – 2 maja 2015 roku). Celem organizowanej imprezy (współorganizatorami zawodów są: zięć Z. Urbańskiego – Paweł Małkus, a także jego wychowanek Andrzej Wendt) jest uczczenie pamięci Zbigniewa Urbańskiego – nauczyciela, trenera tenisa stołowego, wieloletniego i zasłużonego działacza oraz upowszechnianie aktywności fizycznej oraz popularyzacja tenisa stołowego wśród dzieci i dorosłych. Na organizowane zawody zgłaszają się zawodnicy z całej Polski, także wnuczka Pana Zygmunta – Adrianna.