Lucyna Kaźmierczak, z domu Dolak, urodziła się 13 stycznia 1953 roku w Goliszewie, jako trzecie, najmłodsze dziecko Mariana i Marianny Dolak (z domu Ludwiczak). Jej bracia, Józef i Kazimierz, mieli wtedy siedemnaście i jedenaście lat. Jak sama mówi, była oczkiem w głowie całej rodziny. Ojciec Lucyny Kaźmierczak był Przewodniczącym Rady Grodzkiej w Tykadłowie w latach 1948 – 1956. Znany był też z zamiłowania do gry na skrzypcach. Najstarszy brat, Józef, został milicjantem, młodszy zaś zajął się budową i wykończeniem wnętrz. Obydwaj są już na emeryturach. Lucyna Dolak poślubiła Antoniego Kaźmierczaka, rolnika, 3 czerwca 1972 roku w Goliszewie. Mają dwie córki – Annę (po mężu Sar; ur. 01.12.1973) oraz Ewę (po mężu Błażejewska; ur. 16.07.1976) oraz trzech wnuków – Jakuba, Szymona oraz Bartłomieja.

Do szkoły podstawowej uczęszczała w Goliszewie w latach 1960 – 1968, zaś kolejne cztery lata uczyła się w III Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika (wcześniej Anny Jagiellonki). Lata 2002 – 2003 minęły w Studium Humanistycznym w Kaliszu, gdzie uczyła się podstaw psychologii i socjologii. Sama chętnie czyta nie tylko literaturę piękną, ale i naukową, szczególną sympatią pani Lucyny cieszą się książki o tematyce psychologicznej.

W roku 1974 rozpoczęła pracę w Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. Do roku 1990 pracowała tam jako starszy inwentaryzator, a później planista. Kolejne 12 lat (1990 – 2002) prowadziła kawiarnię „Źródełko” oraz sklep spożywczo-przemysłowy „Lucyna”. W latach 1994 – 1998 była radną gminy, a następnie od 1998 roku do 2002 radną powiatu. W roku 2002 wygrała konkurs na dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w gminie Żelazków i tak właśnie rozpoczęła się na dobre jej….

Zgłoszona przez mieszkańców gminy Żelazków potrzeba utworzenia ośrodka kultury i rozrywki oraz zespołu ludowego znalazła odzew u wójta gminy. Ogłoszony konkurs na dyrektora GOK wygrała właśnie Lucyna Kaźmierczak, która podjęła się zadania utworzenia zespołu. 22 września 2002 roku uroczyście otwarto Gminny Ośrodek kultury a zespół „Niechcice” (nazwa po części z sentymentu do urodzonej w pobliskim Russowie Marii Dąbrowskiej, a po części z niepewności, czy aby będą chciani, czy też może „nie-chciani”) w ciągu 14 lat zawojowali serca mieszkańców gminy, uświetniając swoimi występami i wyczynami scenicznymi uroczystości gminne, kościelne, święta, festyny i imprezy lokalne, do których pani Lucyna angażuje także dzieci z gminnych szkół. Od dnia pierwszego występu po obchody Dnia Kobiet w 2015 roku, zespół wystąpił już 346 razy na terenie gminy jak i poza nią. Scenariusze i pełne humoru teksty tworzone przez panią Lucynę w połączeniu z entuzjazmem członków zespołu zyskały jednak uznanie nie tylko w kraju. Ludzie zaangażowani w zespole mają do siebie duży dystans i bez skrępowania przywdziewają rozmaite stroje, od tych ludowych poprzez zabawne przebrania stosowne do imprezy, aż do strojów przypominających jak to mężczyźni ze starożytnej Grecji na czas sztuki przeistaczali się w kobiety. W 2004 roku „Niechcice” przekroczyli granicę kraju i wystąpili w Marienburgu na obchodach Dnia Polskiego. Troska Lucyny Kaźmierczak o tradycję i kulturę oraz zasługi całego zespołu wkrótce zapełniły ich półki i kroniki …

Wszelakie podziękowania i wyrazy podziwu dla talentu pisarskiego Lucyny Kaźmierczak oraz zaangażowania całego zespołu zajmują obszerną kronikę. Część nagród i dyplomów można zobaczyć w siedzibie GOK w Żelazkowie. Dumnie prezentują się na ścianach motywując zespół do dalszych wysiłków. Zaczynając od podziękowań za udział w obchodach Wielkanocy, Dni Seniora, Pierzoka, Festiwalu Smaków, Pyrczoka i Dożynkach poprzez dyplomy uznania za zaangażowanie, aż do nagród za zasługi dla rozwoju dla całego powiatu – lista jest długa i przypomina wszystkie 346 występów.

Przez ostatnie kilkanaście lat Lucyna Kaźmierczak okazała się być osobą, której znaczenia dla społeczności trudno nie docenić. Zaangażowała się w życie gminy i z radością pełni rolę kierownika zespołu „Niechcice” i dyrektorki GOK-u. Z zapałem i humorem, którego w szarej rzeczywistości często brak, urozmaica życie mieszkańców gminy, angażuje dzieci, młodzież i dorosłych do wspólnych projektów. Dba o to by tradycja była czymś więcej niż tylko pustym słowem, pokazując czasami dawno zapomniane zwyczaje dzieciom w każdej gminnej wiosce, a starszym mieszkańcom przypominając jak to „drzewiej bywało”.

1. Wywiad z panią Lucyną Kaźmierczak przeprowadzony w marcu 2015 przez grupę projektową.

2. Kroniki rodzinne i osobiste udostępnione przez p. Lucynę Kaźmierczak.

3. Zasoby internetowe, w tym strona gminy Żelazków.