Pochodzenie

Urodził się 4 czerwca 1879 roku w Kromolicach (powiat krotoszyński) w rodzinie oficjalisty dworskiego Jakuba Cichowskiego i Anieli z d. Dębowej.

Edukacja (lub „młodość”)

Uczył się w Królewskim Katolickim Gimnazjum Św. Macieja we Wrocławiu, gdzie w 1903 roku zdał maturę. Następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu i 10 lutego 1907 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Edwarda Likowskiego.

Posługa kapłańska – wikariusz

Po święceniach został oddelegowany do parafii w Komornikach, a następnie Łodzi (powiat Buk). Od 1910 roku przez kolejnych pięć lat był wikarym w Biezdrowie (powiat Lwówek). W 1915 roku został mianowany I wikarym przy kościele pod wezwaniem Bożego Ciała w Poznaniu.

Awans wojskowy

W 1919 roku został kapelanem 17 Dywizji Piechoty i awansował na stopień majora. Do 1921 roku walczył w składzie dywizji na wschodzie, a następnie odszedł z wojska.

Proboszcz sokolnickiej parafii

We wrześniu 1921 roku ks. Cichowski przeszedł w stan spoczynku i otrzymał propozycję pracy w dużych parafiach, jednak wybrał niezbyt wielką, oddaloną od ośrodków kulturalnych parafię w Sokolnikach (powiat wrzesiński, obecna gmina Kołaczkowo). Dnia 1 października 1921 roku został Komendarzem Parafii św. Jakuba Apostoła w Sokolnikach. Parafia liczyła wówczas ok. 2000 dusz, z czego duża część to Niemcy wyznania ewangelicko – unijnego. Drewniany kościół w ruinie wymagał natychmiastowej renowacji.

Budowa kościoła

Ratowanie drewnianego kościoła nie przyniosło zamierzonych efektów. Kosciół okazał się za mały, aby pomieścić wszystkich parafian. Wykluczono dalsze naprawy. Ksiądz Cichowski postanowił wznieść nową świątynię, mimo tego, że jego poprzednikom to się nie udało. Istniejące plany budowy świątyni „z tendencją pruską”, ks. Władysław zamienił na styl neobarokowy. Projekt został zatwierdzony 5 lipca 1924 roku. Dzięki staraniom księdza proboszcza 29 grudnia 1924 roku Rząd Polski przez Województwo w Poznaniu przyjął rozłożenie ciężaru budowy i przyznał subwencję. W dniach 27 i 28 kwietnia 1925 roku dokonano rozbiórki starego kościoła. 14 czerwca 1925 roku przy gotowych fundamentach ks. dziekan Kanonik Poturalski, proboszcz Winnogóry dokonał poświęcenia kamienia węgielnego. W roku 1926 pięcioro parafian złożyło skargę w Urzędzie Wojewódzkim celem przerwania dalszej budowy, wskazując, iż budowany kościół jest za duży i zbyt okazały. Protest ten oddalono. W 1926 roku zaczęto w kościele odprawiać niektóre nabożeństwa. W 1927 roku dzierżawca Żydowa wnosi o odłączenie Żydowa od parafii sokolnickiej i przyłaczenie do Kołaczkowa. Władza Duchowna odrzuca ten wniosek. Państwowa Inspekcja Budowlana w dniu 9 kwietnia 1929 roku oddała kościół bez zastrzeżeń do użytku publicznego, a Starosta Powiatowy Wrzesiński w dniu 5 czerwca 1929 roku zezwolił na użytkowanie świątyni.

22 grudnia 1929 roku ks. Władysław Cichowski w asyście kleryka – ks. Jana Czerniaka dokonuje poświęcenia kościoła. 28 sierpnia 1932 roku ks.Kardynał Hlond przeprowadził konsekrację świątyni.

W 1930 roku dokonano przebudowy starej plebanii oraz powiększenia i poświęcenia cmentarza. Dwa lata później wykonano opłotowanie wokół kościoła i plebanii.

6 lutego 1932 roku w 25 rocznicę kapłaństwa został Radcą Duchownym „nie tylko za sumienne spełnianie obowiązków duszpasterskich, ale także za trudy poniesione około wzniesienia monumentalnego kościoła i przebudowy plebani”(list ks. kard. Hlonda z dn. 6 lutego 1932r.) 17 lipca 1933 roku ks.Władysław jako dotychczasowy Administrator otrzymał instytucję kanoniczną jako proboszcz parafii sokolnickiej, a wprowadzenia dokonał ks. dziekan Albin Wnuk.

Praca społeczna

Ksiądz wiele swej uwagi poświęcał młodzieży biorąc udział w zebraniach Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Rozwijał Żywy Różaniec, sprawił sztandary poszczególnych stanów. Przygotowywał młodzież do godnego pojmowania obowiązków małżeńskich. Założył Akcję Katolicką i Stowarzyszenie Św. Wincentego a Paulo, aby otoczyć szczególną troską ubogich i opuszczonych. W 1927 roku wspólnie z innymi parafianami stworzył spółdzielczą mleczarnię. Zabiegał o stworzenie 7-klasowej szkoły w Sokolnikach. Powołał do życia Stowarzyszenie Włościanek i Kółko Rolnicze. Z inicjatywy księdza połączono szosą Sokolniki z Borkowem i Szamarzewem. II Wojna Światowa przerwała plany budowy innych dróg, jak również budowy Domu Parafialnego.

II wojna Światowa

Wybuch II Wojny Światowej, to moment, w którym ksiądz Cichowski szczególnie gruntował ducha ufności i męstwa, nawoływał do spokoju. 8 września 1939 roku został aresztowany wraz z 30 parafianami. Wywiezieni do Wrześni, po przesłuchaniach aresztowani, szykanowani. Jako „ciężki przestępca z Wrześni” wywieziony na Cytadelę do Poznania. Zwolniony z aresztu przebywał u p.J.Żychlińskiego – właściciela majątku w Gorazdowie, który odradzał mu powrót do Sokolnik. Ks. Cichowski wrócił jednak do parafian. Został ponownie aresztowany, wywieziony do Wrześni i dalej do Poznania – Fort VII. 25 kwietnia 1940 roku przewieziony do Dachau (numer obozowy 5364), następnie 6 czerwca 1940 roku do Gusen. Na skutek choroby i osłabienia organizmu zmarł 4 sierpnia 1940 roku około godziny 19.00. Dzięki staraniom p.Żychlińskiej, właścicielki Gorazdowa, prochy sprowadzono do Poznania i pochowano na cmentarzu Bożego Ciała, które następnie 5 listopada 1946 roku przewieziono do Sokolnik. Tłumnie pożegnano prochy księdza, chcąc w ten sposób spłacić dług wdzięczności.

Znaczenie postaci

Ksiądz Władysław Cichowski poświęcił się nie tylko pracy duszpasterskiej, ale również pracy społecznej. Był blisko ludzi, rozumiejąc ich potrzeby. O wielkiej wdzięczności i pamięci świadczą słowa wyryte na nagrobku:

„Żyje w modlitewnej pamięci parafian, wdzięcznych za budowę kościoła, kapłańskie poświęcenie, duszpasterską i społeczną działalność.”