Mistrzowie kodowania
Założenia projektu
——————————————-
Uczniowie poznali podstawy programowania z użyciem mat edukacyjnych, ozobotów, klocków LEGO WeDo 2.0. Projekt rozwinął kompetencje informatyczne, zdolność kreatywnego rozwiązywania problemów, rozwijanie umiejętności logicznego myślenia, wyobraźni i wnioskowania, umiejętności komunikowania się, współdziałania w zespole.
Realizacja
—————————————-
Projekt Ozoboty
Współczesny człowiek wykonuje coraz więcej zadań wspólnie z innymi. Wspólnie z uczniami opracowaliśmy zasady współpracy:
1. Obowiązki członków grupy:
- każdy musi słuchać swoich kolegów,
- każdy musi brać udział w pracach grupy,
- każdy musi prosić o pomoc, gdy jej potrzebuje,
- każdy musi udzielić pomocy, jeżeli jest o nią poproszony.
2. Role zadaniowe w grupie do wykonania:
- pomysłodawca – podsuwa pomysły, organizuje pracę w grupie,
- modyfikator – pomaga twórczo kontynuować pracę,
- poszukiwacz – zadaje pożyteczne pytania, ustala czego grupa nie wie,
3. Role ważne dla rozwoju grupy:
- motywator – dobry duch grupy, zachęca do działania,
- opoka – pomaga osobą, które tego potrzebują,
- strażnik zasad – pilnuje przestrzegania zasad w grupie.
Omówiono zalety pracy w grupie:
- praca w grupach daje też wiele innych korzyści dla uczniów, np.: Ø kształci umiejętność komunikowania się i współpracy,
- uczy przestrzegania przyjętych zasad,
- pomaga stać się odpowiedzialnym za swoje własne nauczanie,
- wzmacnia wiarę we własne możliwości,
- umożliwia wzajemne uczenie się od siebie,
- zwiększa odpowiedzialność za siebie i innych,
- daje szansę na pokonywanie własnej nieśmiałości,
- uczy tolerancji i życzliwości,
- zwiększa zaangażowanie i motywacje do pracy,
- zachęca do otwartej dyskusji oraz do podejmowania nowych zadań,
- przygotowuje do publicznych wystąpień.
Ćwiczenie: jak stworzyć fajny zespół.
Było to ćwiczenie podsumowujące zajęcia. Celem ćwiczenia było pobudzenie uczniów do myślenia oraz refleksji, że każdy z nich ma wpływ na działanie grupy. Uczniowie zostali podzieleni na 4 osobowe zespoły. Zadaniem każdego zespołu, była odpowiedź na pytanie:
Co możemy zrobić, aby w naszej grupie było fajnie? Następnie propozycje zgłaszane przez grupy zostały zapisane na karcie.
- Możemy stawiać sobie wspólne cele i razem je realizować.
- Pamiętamy o tym, że wszyscy mam wspólny cel.
- Rozmawiamy ze sobą w taki sposób, aby nikogo nie obrazić.
- Dzielimy zadania do wykonania tak, aby każdy wiedział za co jest odpowiedzialny.
- Jeżeli podczas zadania pojawi się jakaś trudność, wspólnie wymyślamy sposób jak ją pokonać.
Poznajemy Ozobota
Nawiązujemy do roli robotów w codziennym życiu. Uczniowie wymieniają, gdzie stosuje się roboty. Pytamy, jak sobie wyobrażają robota, czy wiedzą, na jakiej zasadzie on działa?
Wyjaśniamy czym jest Ozobot – jest miniaturowym robotem, najmniejszym swego rodzaju, który może jednak robić wiele rzeczy:
- Ozobot może jeździć po liniach. Rysujemy linię, umieszczamy na niej Ozobota, a on będzie podążał jej śladem. Polecenie – narysujcie czarną linię (ok. 6mm szerokości) na białej kartce papieru. Włączcie Ozobota wciskając przycisk zasilania umieszczony na jego boku. Postawcie Ozobota na linii. Jak to działa? Obróćcie Ozobota i sprawdźcie, co znajduje się pod spodem. Widzicie tam 5 otworów, z których wydobywa się światło. W każdym z tych otworów jest umieszczony czujnik optyczny. Te czujniki, to oczy Ozobota. Każdy z czujników wykrywa jak jasny jest papier znajdujący się pod nim. W ten sposób, Ozobot widzi, gdzie papier jest biały, a gdzie czarny i w konsekwencji może rozpoznać, gdzie jest linia.
- Jak dbać o Ozobota? Może się zdarzyć, że Ozobot zacznie się dziwnie zachowywać. Na przykład, może przestać podążać za liniami. Aby temu zapobiec, za każdym razem gdy rozpoczynacie zabawę z Ozobotem, zmieniacie miejsce zabawy lub rodzaj podłoża, wykonajcie następujące czynności:
- Skalibruj Ozobota Co to znaczy? “Oczy” Ozobota (czujniki) są bardzo wrażliwe na otaczające światło. Są wrażliwe do tego stopnia, że gdy zmienia się rodzaj papieru lub znajdujecie się bliżej okna, wpływa to na to, co Ozobot widzi pod sobą. Aby zaznajomić Ozobota z jego nowym otoczeniem należy go za każdym razem skalibrować (użyj wydruku #1 i postępuj zgodnie z instrukcją, aby skalibrować Ozobota). Po skalibrowaniu, Ozobot wie jak ciemne są czarne linie, jak biały jest papier w tle i jak dużo światła jest w pomieszczeniu. Czasami sama kalibracja nie wystarczy i zajdzie potrzeba wyczyszczenia kół.
- Dbaj o koła Ozobot jest malutki, więc nawet odrobina kurzu lub tłuszczu może dostać się do jego napędu. To tak jak jazda samochodem przez brudny, zabłocony teren. Dlatego nie rysuj tras kredkami świecowymi bo okruszki mogą dostać się do napędu. Najlepsze są flamastry lub zwykłe kredki mające żywe kolory. Nie próbujcie czyścić Ozobota wodą i mydłem, to mogłoby zepsuć Ozobota. Zamiast tego, weźcie czystą białą kartkę papieru i poruszajcie po niej delikatnie kołami Ozobota, w tę i z powrotem. Zrobione, koła Ozobota są już czyste!
- Ładownie Baterii Silnik Ozobota jest napędzany malutką baterią, podobną do tych w telefonach komórkowych, ale mniejszą. Jeśli Ozobot mruga czerwonym światłem, oznacza to, że bateria jest na wyczerpaniu. Podłączcie specjalny kabel USB do komputera oraz Ozobota do drugiej strony kabla. Kiedy bateria będzie prawie naładowana Ozobot zacznie mrugać zielonym światłem. Ozobot będzie świecił ciągłym zielonym światłem kiedy bateria będzie w pełni naładowana.
Możecie wydawać Ozobotowi polecenia
Za pomocą kolorów możecie wydawać Ozobotowi konkretne polecenia. Zacznijcie od najprostszych poleceń określających szybkość z jaką ma się poruszać Ozobot. Wykorzystajcie wydruk #2. Pokolorujcie puste kratki kolorami [czerwony, czarny, czerwony], [niebieski, czarny, niebieski], [czerwony, niebieski, czerwony], [niebieski, zielony, niebieski] -‐ daną kombinację kolorów wpiszcie w dowolne 3 kratki. Umieśćcie Ozobota na linii i przekonajcie się jak Ozobot rozumie te zestawy kolorów.
Właśnie narysowałeś na papierze komendy (kody), które Ozobot może zrozumieć.
Ozobot jadąc po linii zauważa sekwencje kolorów-‐ odczytuje ją jako polecenie “jedź wolno”, ponieważ tak został zaprogramowany w fabryce. Jak już pewnie zauważyliście, pozostałe kody oznaczają “jedź szybko”, “pauza 3 sek.” oraz “turbo prędkość”. (Uwaga dla Nauczyciela: Jeżeli kody zostaną użyte naprzemiennie -‐ “jedź wolno”, “jedź szybko” będzie widać wyraźną różnicę w prędkości poruszania się Ozobota. Istnieje jeszcze wiele innych kodów, które rozumie Ozobot. Spójrzcie na tablicę oznaczeń OzoCode, aby poznać niektóre z nich. Opcjonalnie: weźcie czystą kartkę papieru i wypróbujcie niektóre z tych kodów. Pamiętajcie, aby przed i po każdym kodzie narysować czarną linię.
Kolejność ma znaczenie
Wykorzystajcie wydruk #3: Postawcie Ozobota na torze w dowolnym miejscu i zaobserwujcie, które ruchy Ozobot odczytuje. Te 4 kody stanowią tak zwane “super-‐ ruchy” z tablicy z zestawieniem OzoKodów. Zauważcie, że kod “tornado” jest odwróceniem ruchu “rotacja”, a ruch “zygzak” odwróceniem ruchu “spacer w tył”. Możecie zobaczyć na przygotowanym torze, jak to działa: jeśli Ozobot odczytuje kod [czerwony, zielony, czerwony, zielony]wtedy wykonuje ruch tornado. Jeśli Ozobot widzi kod z odwróconymi kolorami zaczyna się obracać (ruch rotacja).
Niektóre kody są symetryczne, na przykład “ jedź wolno” lub “jedź szybko” wtedy nie ma znaczenia, od której strony Ozobot będzie je odczytywał.
Uczniowie ćwiczą kody na karcie Labirynt oraz Wesoła pszczółka.
Nasza szkoła, nasza klasa
Na tych zajęciach uczniowie poznawali pomieszczenia znajdujące się w szkole i ich przeznaczenie. Poznawali zasady obowiązujące w szkole. Wie, że reakcja robota zależna jest od wyglądu trasy , którą się przemieszcza. Uczyli się współpracować w zespole i szukać różnych sposobów rozwiązywania napotkanych problemów.
Tworzenie trasy do szkoły.
Wyjaśniono uczniom zasady bezpiecznego poruszania się po drodze, bezpiecznego przejścia przez jezdnię.
Uczymy uczniów używania właściwej sekwencji kolorów, aby zaprogramować robota. Uczniowie wiedzą, że robot podąża za linią, a kody wskazujące kierunek poruszania się na skrzyżowaniu, wstawia się w trasę wyłącznie przed rozgałęzieniem drogi.
Uczniowie wiedzą, że Ozoboty najeżdżając na linię w kolorze: niebieskim, zielonym i czerwonym zapala lampkę LED w odpowiednim kolorze na swojej kopule. Jak to działa? Właściwie, sensorem wykrywającym kolor jest sensor umieszczony na środku. Może on wykrywać czerwony, zielony i niebieski kolor. Te trzy kolory są kolorami podstawowymi, w związku z tym można z nich utworzyć każdy inny kolor, dzięki temu Ozobot widzi niemal wszystkie kolory.
Miasto moich marzeń.
Na zajęciach uczniowie mieli zaprojektować i zaprogramować miasto swoich marzeń. Omówiono z uczniami co w takim mieście powinno się znajdować. Wykorzystując urządzenia mobilne z dostępem do Internetu, wyszukiwali informacji potrzebnych do zaprojektowania miasta marzeń. Przypomniano zasady rysowania linii i wstawiania kodów.
—————————————-
Zespół projektowy
Nazwa szkoły: Szkoła Podstawowa im. gen. Władysława Andersa w Jaroszewicach Grodzieckich
Nauczyciel – opiekun grupy projektowej: Karol Gołza
Uczniowie – członkowie zespołu projektowego:
- Wiktoria Bawolska
- Maurycy Cieślak
- Nadia Dziekanowicz
- Kacper Jasiak
- Ksawery Kałużny
- Tatiana Kostro
- Igor Ligocki
- Konrad Logdański
- Emilia Mądrzecka
- Martyna Miętkiewicz
- Amelia Pawlik
- Szymon Piotrowski
- Antoni Śmigielski
- Iga Tarczyńska
- Miłosz Wawrzyniak
- Bogusz Wawrzyniak