Pochodzenie
Czesław Cofta – urodził się 26 czerwca 1910 r. w Rogoźnie. Rodzice Czesława Cofty – Józef i Anna z domu Różycka mieli łącznie czworo dzieci: Tadeusza, Henryka, Czesława i Irenę.Dzieciństwo i młodość
10 lipca 1910 r. przyjął sakrament Chrztu Świętego w kościele farnym pw. Św. Wita w Rogoźnie. Dzieciństwo spędzał beztrosko spędzanego z braćmi i siostrą na grach, zabawach, ciągłej nauce i pracy w domu. Był blisko związany ze swoją młodszą siostrą Ireną, którą z poczucia odpowiedzialności chronił i otaczał braterską opieką. Nawiązywał pierwsze przyjaźnie, młodzieńcze miłości i fascynacje.Edukacja
Od 1916 r. uczęszczał do Publicznej Szkoły Ludowej w Rogoźnie. W 1921 r. otrzymał promocję do II klasy Gimnazjum Klasycznego im. Przemysława w Rogoźnie. W tym okresie był członkiem drużyny Związku Harcerstwa Polskiego. 14 maja 1928 r. zdał egzamin dojrzałości. Naukę kontynuował na Wydziale Matematyczno – Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego. Kilka miesięcy później przerwał studia i wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu.Kapłaństwo
17 czerwca 1934 r. Czesław Cofta przyjął święcenie kapłańskie z rąk księdza biskupa Augusta Hlonda (ówczesny Prymas Polski). Od 01 lipca 1934 r. do 14 października 1934 r. w Konarzewie k. Poznania rozpoczął wikariat. Pierwszą funkcję i obowiązki wikariusza objął 15 października 1934 r. w Lubaszu k. Czarnkowa. Był kierownikiem i opiekunem duchownym Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży- Męskiej oraz Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży-Żęskiej. W latach 1937-38 z inicjatywy księdza Czesława Cofty rozpoczęto remont wewnątrz lubaskiego kościoła. Mimo braku uznania u ówczesnego proboszcza parafii Ludwika Rosenberga dopiął realizacji pomysłu. Wraz z nadejściem II wojny światowej i wyjazdem z Lubasza proboszcza Ludwika Rosenberga ksiądz Czesław Cofta pozostał sam w parafii. Nie pozostawał bierny w swoich działaniach i podejmował liczne działania konspiracyjne organizując wśród parafian zbiórkę pieniędzy. Konspiracyjnie przesyłał je przez ludzi zaufanych, a ci dalej przez osoby zorganizowane, działające przy obozach koncentracyjnych, więźniach wojskowych i cywilnych oraz grupach ruchu oporu. Wykupował w ten sposób ludzi osadzonych w więzieniach. W czasie okupacji ks. Czesław Cofta pracą duszpasterską obejmował także Połajewo i Boruszyn. W lipcu 1944 r. podczas rewizji niemieckiej działania konspiracyjne zostają zdemaskowane, a ksiądz Cofta został aresztowany i osadzony w obozie w Żabikowie koło Poznania. 4 października 1944 r. został zamordowany w wyniku bestialskich tortur i maltretowania.Znaczenie postaci
Ksiądz Czesław Cofta zapisał się w dziejach wsi Lubasz jako symbol bohaterskiej postawy. Całkowicie poświęcił się służbie Bogu i ludziom. W pełni oddany był swemu powołaniu i pracy. Przez całe życie nie szczędził potrzebującym i oczekującym. Z wielkim oddaniem poświęcał się pracy wychowawczej przygotowując dzieci do I Komunii Świętej oraz prowadząc katechizację młodzieży na lekcjach religii. Więź i zaufanie wiernych zyskał sobie przez bezinteresowną pomoc biednym i pokrzywdzonym. Przez cały okres okupacji z narażeniem życia niósł swoją posługę duszpasterską. Zbierał żywność i lekarstwa od wiernych, a potem przesyłał je do obozów koncentracyjnych i więzień. Wbrew zakazom okupanta odprawiał po domach Msze św., udzielał chrztów i sakramentów świętych. Podczas pobytu w obozie śledczym mimo licznych przesłuchań nie ugiął się pod żadnym represjami, jakie na niego spadały.Bibliografia:
Zandon Artur Mariusz, Przez cierpienie do gwiazd, Lubasz 2002
Zdjęcia:
http://www.wtg-gniazdo.org/ksieza/main.php?akcja=opis&id=520