Pochodzenie

Dzieciństwo

Głęboka religijność rodziny bez wątpienia miała wpływ na postawę i wybory życiowe Władysławy. Codziennie w domu odmawiany był różaniec, czytano Pismo Święte, żywoty świętych i prasę katolicką, śpiewano pieśni religijne. Poza tym mama wraz ze swoimi pięcioma córkami należała do Żywego Różańca, Straży Honorowej oraz do III Zakonu św. Franciszka.
Do wybuchu II wojny światowej Władysława uczęszczała do szkoły powszechnej w rodzinnym Pleszewie. Po śmierci ojca w czasie okupacji pomagała matce i już wtedy myślała o wstąpieniu do zakonu. Jak sama wspominała: „Gdy siostry powróciły z wygnania niemieckiego, wtedy otoczyły opieką matkę i mogłam pomyśleć o Zgromadzeniu. Zastanawiałam się wcześniej, ale wybór był trudny. Aż Bóg sam pokierował, gdyż będąc na zjeździe dachauczyków, zobaczyłam nasze siostry. Nie znałam ich, więc list napisałam bez dokładanego adresu. Zgromadzeń w Kaliszu było dużo, a o dziwo list doszedł, gdzie chciałam i ku mojej radości odpowiedź była pozytywna”.

Młodość

Do Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi we Włocławku Władysława wstąpiła 20 sierpnia 1948 r. Rozpoczęła też szkołę pedagogiczną. Zdobyte wykształcenie pomogło jej w podejmowaniu pracy z dziećmi w parafiach, w których przebywała. Nowicjat pod kierunkiem mistrzyni s. Czesławy Krasińskiej rozpoczęła 2 lipca 1949 r. Otrzymała wtedy imię zakonne Edmunda. Pierwsze śluby złożyła 5 lipca 1950 r. Po siedmiu latach od wstąpienia do Zgromadzenia 2 lipca 1955 r. Władysława złożyła śluby wieczyste.

Działalność

W roku 1951 po nowicjacie została skierowana na placówkę w Uniejowie, gdzie pracowała z ponad czterdzieściorgiem dzieci w wieku od 3 do 6 lat jako wychowawczyni w przedszkolu. W tym samym czasie dokształcała się zaocznie w Poznaniu, zyskując kwalifikacje przedszkolanki. W Uniejowie s. Edmunda pracowała do 1958 roku, tj. do momentu, gdy władze świeckie definitywnie odebrały siostrom możliwość prowadzenia przedszkola. W latach 1953 – 1954 posługiwała w Domu Księży Emerytów w Ciechocinku. W kolejnych latach pobyt w domach zakonnych związany był z posługą w różnych parafiach:
– w Przedczu w latach 1958 – 1960 jako katechetka,
– w Kaliszu w parafii pw. Miłosierdzia Bożego w latach 1960 – 1965 jako zakrystianka,
– w Burzeninie w latach 1965 – 1966 w katechizacji i przy kościele,
– w Babiaku w latach 1975 – 1980 w katechizacji i przy kościele.
Do parafii p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pyzdrach s. Edmunda przybyła w roku 1966. Począwszy od przybycia do Pyzdr do roku 1975 i po przerwie (pobyt w Babiaku) od 1980 do 1992 roku – z dużym zaangażowaniem uczyła religii dzieci przedszkolne i uczniów szkoły podstawowej oraz dojeżdżała rowerem do punktu katechetycznego do pobliskiej miejscowości Królewiny. Organizowane przez siostrę coroczne jasełka (Fot. 1., Fot. 2., Fot. 3.), uroczystości na św. Mikołaja oraz na Wielkanoc (święcone) stały się parafialną tradycją.
W latach 1988 – 1994 pełniła funkcję przełożonej wspólnoty. W roku 1992 siostra Edmunda zakończyła pracę katechetyczną, ale w dalszym ciągu z wielkim zaangażowaniem oddawała się pracy Kościołowi i ludziom. Między innymi troszczyła się o bieliznę kielichową i wystrój ołtarzy w klasztorze i farze.
W roku jubileuszowym 2000 s. Edmunda obchodziła złoty jubileusz profesji, a w 2010 roku – 60–lecie ślubów.
Jesienią 2012 r. mieszkańcy Pyzdr z wielkim bólem przyjęli wiadomość o zakończeniu posługiwania w tutejszej parafii sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi (Fot. 4.).
Siostra Edmunda przybyła do wspólnoty w Poznaniu (Fot. 5.). W dalszym ciągu chętnie służyła pomocą w drobnych pracach domowych. Dużo się modliła. Jak wspominają siostry ze Zgromadzenia w Poznaniu: „Siostra Edmunda miała pogodne usposobienie, z życzliwością i szacunkiem podchodziła do spotkanych ludzi, pracowała nad sobą i odznaczała się wysoką kulturą. Okazywała siostrom wdzięczność za wszelką pomoc”. W roku 2014 stan zdrowia s. Edmundy zaczął się stopniowo pogarszać. Przebywała w szpitalu. Cały czas pozostawała jednak pod troskliwą opieką całej wspólnoty, wspierana modlitwą. W domu generalnym w jej intencji została odprawiona przez bp. Wojciecha Owczarka nowenna o łaski potrzebne w chorobie za przyczyną Założyciela Zgromadzenia Sługi Bożego. W dniu 9 czerwca 2014 roku s. Edmunda została ponownie przewieziona do szpitala. Przyjęła sakrament chorych z rąk kapelana szpitalnego. Siostra Edmunda Błaszczak zmarła w sobotę 14 czerwca 2014 r. o godz. 6.00 w szpitalu w Poznaniu w 88. roku życia i 66. roku powołania zakonnego.
Pogrzeb w dniu 20 czerwca 2014 r. poprzedziła msza św. pod przewodnictwem ks. Pawła Deskura – proboszcza Parafii p.w. Św. Jana Jerozolimskiego, którą koncelebrowało 12 kapłanów. Słowa pożegnania przy trumnie wypowiedzieli: emerytowany proboszcz parafii p.w. NNMP w Pyzdrach, ks. prałat Jan Andrzejczak i pani Teresa Baranowska. Były one podziękowaniem siostrze Edmundzie za jej ponad 40 – letnią służbę w parafii Pyzdry. Znaczną grupę osób biorących udział w pogrzebie stanowiły siostry ze Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy, jak również grono parafian z Pyzdr oraz poczet sztandarowy ze Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Pyzdrach, w której to szkole zmarła była katechetką.

Znaczenie postaci

Z parafią pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pyzdrach i tutejszą społecznością siostra Edmunda była związana przez ponad 40 lat. W trudnych latach siostra troszczyła się o edukację katechetyczną i wychowanie kolejnych pokoleń młodych parafian przez organizowanie katechezy w salce katechetycznej przy klasztorze pofranciszkańskim. Co roku przygotowywała drugoklasistów do I Komunii Świętej (Fot. 6., Fot. 7. i Fot. 8.).
W każdą niedzielę podczas mszy świętej o godz. 12:00 przed ołtarzem gromadziła przy sobie dziesiątki młodszych i starszych wychowanków, aby wspólnie przeżyć Eucharystię. Dbała o tradycję, organizując jasełka, św. Mikołaja oraz wielkanocne święcone. Parafianie otaczali siostrę Edmundę szacunkiem. Poza tym siostra Edmunda wraz z s. Gertrudą Ławniczak i s. Wojciechą Korzeniewską praktykowały kult Matki Bożej przez śpiew godzinek, różaniec i uczestnictwo w środowej nowennie do Matki Bożej Pocieszenia. Wspierały misje, przygotowywały posiłek dla pielgrzymów zdążających na Jasną Górę.

Fot. 9. Życzenia złożone przez siostrę z okazji I Komunii Św. (z prywatnych zbiorów pp. Tafelskich)
Fot. 10. Wywiad z siostrą Edmundą przeprowadzony z okazji 80. urodzin i opublikowany w gazetce parafialnej „Radujcie się” nr 18, maj 2006

Źródła:
Fotografia nr 4. pochodzi ze strony internetowej:
http://www.siostrywspolnejpracy.pl/wydarzenia/rok-2012/186-pozegnanie-z-parafia-w-pyzdrach