Pochodzenie
Jakub Werbiński urodził się w Kaliszu 21. marca 1977 roku. Rodzice – Maria z domu Ptasińska (ur. 19.01.1949) i Henryk Werbiński (ur. 30.10.1945) mają jeszcze o 7 lat starszego syna – Łukasza. Matka – nauczycielka, pracowała w Szkole Podstawowej w Przespolewie, gdzie uczyła języka polskiego do 1999 roku. Ojciec jest instruktorem nauki jazdy i prowadzi własną firmę zajmującą się szkoleniem kierowców.
Dzieciństwo
Jakub Werbński dzieciństwo spędził ze swoją rodziną w Przespolewie. Czas ten wspomina dobrze. Jak sam twierdzi, przyszło mu dorastać i żyć w bardzo ciekawych czasach z punktu widzenia historycznego. Do szczególnych wydarzeń zalicza przede wszystkim: wybór Polaka na papieża (16.10.1978 rok), wybuch elektrowni atomowej w Czarnobylu (26.04.1986 rok), rok 1989, który był wielkim i ważnym wydarzeniem w historii Polski. Jakub Werbiński uważa, że były to czasy ciekawe, ale również trudne, zwłaszcza dla jego rodziców i ludzi, którym przyszło żyć w innym ustroju politycznym. Bohater biogramu wspomina ten czas jednak z punktu widzenia dziecka i uważa, że jego dzieciństwo mimo wszystko to okres bardzo ciekawy, wesoły, spędzony wśród kolegów i przyjaciół na wsi. Wtedy wiele czasu spędzał na zabawach z rówieśnikami na świeżym powietrzu. Lubił jazdę rowerem i na deskorolce. Wolny czas spędzał również na grze w piłkę nożną i wspinaczki po drzewach. Jak wspomina bohater biogramu, to właśnie w latach wczesnego dzieciństwa zaczęła się jego przygoda z poezją. Matka Maria od najmłodszych lat czytała synowi wiersze, w ten sposób zaszczepiła w nim miłość do liryki.
Edukacja
Jakub Werbiński do szkoły podstawowej uczęszczał w Przespolewie w latach 1984 – 1992. Jednym z nauczycieli Jakuba Werbińskiego była jego mama Maria. Wspomina, że nigdy nie był faworyzowany przez matkę, wręcz przeciwnie. Mama wymagała od niego zawsze więcej niż od innych. Jak sam wspomina, lubił chodzić do szkoły. Twierdzi, że nie był uczniem szczególnie uzdolnionym, jednak na świadectwie z biało – czerwonym paskiem widnieją prawie same oceny bardzo dobre. Do ulubionych przedmiotów zaliczył język polski, historię, biologię i geografię. Nie lubił natomiast przedmiotów ścisłych, na których praca była w jakiś sposób usystematyzowana, nie opierała się na swobodnym myśleniu i interpretowaniu. Wśród tych przedmiotów znalazła się przed wszystkim matematyka, ale również chemia i fizyka. Z wielkim sentymentem wspomina swoich nauczycieli, a zwłaszcza panią Barbarę Haraś, z którą do dnia dzisiejszego ma znakomite relacje i utrzymuje kontakt. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Przespolewie w 1992 roku pan Jakub Werbiński rozpoczął naukę w Technikum Budowlanym w Kaliszu. Z dzisiejszego punktu widzenia uważa, że decyzja dotycząca wyboru szkoły może nie do końca była trafna. Po ukończeniu szkoły średniej i zdaniu matury, 1.10.1997 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na kierunku pedagogika wczesnoszkolna i sztuka. Ukończył je zdobywając tytuł magistra w 2002 roku. Nie był to jednak koniec edukacji Jakuba Werbińskiego. Bohater biogramu w 2010 roku ukończył również studia podyplomowe w Wyższej Szkole Handlowej we Wrocławiu na kierunku doradca zawodowy na europejskim rynku pracy.
Rodzina
Jakub Werbiński ożenił się z Małgorzatą z domu Borczyk, z którą od 06.02.1999 roku tworzą zgodne i szczęśliwe małżeństwo. Ślub wzięli w malowniczo położonym kościele pod wezwaniem św. Katarzyny w Przespolewie. Państwo Werbińscy doczekali się dwojga dzieci – córki Cyntii, urodzonej 29.06.1999 roku i syna Aleksego, urodzonego 03.03.2007 roku. Rodzina Werbińskich mieszka w Przespolewie, wsi w gminie Ceków – Kolonia niedaleko Kalisza.
Etapy działalności
Praca zawodowa
Jakub Werbiński od 2003 roku jest funkcjonariuszem służby więziennej. Przez 10 lat pracował w Zakładzie Karnym w Sieradzu. Prowadził tam również kółko literackie i plastyczne. Praca ta wymagała dużej wiedzy, umiejętności a także odporności psychicznej. Od 2 lat, służy w stopniu kapitana i jest wykładowcą w Centralnym Ośrodku Szkolenia Służby Więziennej w Kaliszu, gdzie zajmuje się kształceniem osób dorosłych – pracowników służby więziennej z terenu całej Polski. Bohater biogramu swoją pracę zawodową wykonuje z pasją i oddaniem. Rzetelnie wypełnia powierzone mu zadania i obowiązki. Nie uważa się za surowego wykładowcę. Stara się być sprawiedliwym, obiektywnym i uczciwym egzaminatorem.
Wiersze i aforyzmy
Dlaczego właśnie poezja? Na to pytanie Jakub Werbiński nie potrafi odpowiedzieć. Uważa, że pewne rzeczy w życiu przychodzą same, człowiek ich nie planuje, nie zakłada i nie wybiera. Po prostu się zdarzają. Bohater biogramu sądzi, że to pewnie związane jest z uczuciami i emocjonalnością człowieka. Jak sam mówi „tak wyszło”. Pierwszy swój wiersz napisał, gdy był w szkole podstawowej. Utwór był o żarówce… Niestety, nie zachował się do dziś, zaginął, czego poeta bardzo żałuje. Poezja Jakuba Werbińskiego dotyczy ludzi, wszystkiego co wiąże się z człowiekiem, jego emocjami i uczuciami. Przewijają się w niej wszystkie targające człowiekiem doznania począwszy od miłości, a na nienawiści skończywszy. Z uwagi na to, że poezja Jakuba Werbińskiego tworzona była w dużej mierze w okresie dojrzewania i latach młodości, można w niej odnaleźć zabarwienie dekadenckie. Zaobserwować należy także odwołania do rzeczy i spraw, które autora w jakiś sposób poruszają – takich jak przemijanie czy śmierć. Inspiracją do tworzenia poezji był i jest człowiek, jego problemy, nadzieje, to o czym myśli i marzy, na co czeka. Wiersze dotykają bardzo różnej tematyki, jednak zawsze związana ona jest z człowiekiem, z tym, jak on funkcjonuje w społeczeństwie, z ludźmi i między ludźmi. W swojej karierze poetyckiej i dziennikarskiej miał okazję spotkać i poznać wielu wybitnych poetów, prozaików i publicystów. Wspomnieć chociaż należy Urszulę Zyburę, Marka Brymorę czy Arkadiusza Pacholskiego. Jakub Werbiński szczególnie upodobał sobie poezję współczesną, najczęściej czytuje utwory napisane po II wojnie światowej, a zwłaszcza te powstałe w latach 60-tych, 70-tych i 80-tych. Wśród jego ulubionych poetów pojawia się Zbigniew Herbert, Tadeusz Różewicz, Rafał Wojaczek, Edward Stachura i Ewa Lipska. Bohater biogramu nie ma ulubionego wiersza. Twierdzi, że jest tyle pięknych, dobrych i fantastycznych utworów, iż nie potrafi wybrać. Wciąż również powstają nowe wiersze, które warto i należy czytać. Jakub Werbiński ma w swoim dorobku również kilka wieczorów autorskich, między innymi promujących książkowe wydanie pierwszego zbioru aforyzmów. Nazwisko bohatera biogramu i jego utwory znajdziemy chyba w każdym zbiorze aforyzmów. Do jednego z najpopularniejszych jego aforyzmów należy zaliczyć „najszybciej płynie czas wolny”, natomiast wiersz, który bez wątpienia robi na czytelniku wrażenie i zmusza do myślenia to „Półwiersz”.
Jakub Werbiński powiedział „Początkowo pisałem wiersze, które z czasem zaczęły się przekształcać w aforyzmy. W miarę nabywania doświadczenia zrozumiałem, że są to dwie odrębne formy, które należy inaczej pojmować”.
Działalność dziennikarska
Jakub Werbiński, poza zamiłowaniem do poezji, pasjonuje się również dziennikarstwem. Bohater biogramu swój debiut prasowy miał na łamach tygodnika „Ziemia Kaliska” w grudniu 1997 roku. Od tego czasu drukował na łamach wielu pism lokalnych i ogólnopolskich. Jego wiersze i aforyzmy ukazywały się w tak poczytnych tytułach jak np.: „Przekrój”, „Akant” czy „Ziemia Kaliska”. W ostatnich latach jego artykuły dotyczące tematyki penitencjarnej ukazują się między innymi w takich czasopismach jak: „Głos Wielkopolski”, „Dziennik Łódzki”, a przede wszystkim w „Forum Penitencjarnym” – piśmie branżowym służby więziennej. W swoich artykułach prasowych również porusza tematykę związaną z człowiekiem, jego marzeniami, dążeniami i problemami. Dominują jednak problemy ludzi pozbawionych jednego z najcenniejszych praw, prawa do wolności. Jakub Werbiński ukazuje rozterki i pragnienia osadzonych w zakładach penitencjarnych. Nie zapomina także o ludziach po drugiej stronie krat, o rodzinach więźniów. Stara się ich wysłuchać i zrozumieć, a także wesprzeć radą. W artykułach bohatera biogramu możemy również przeczytać o przeżyciach i obawach, które towarzyszą funkcjonariuszom służby więziennej. Wszak to im grozi największa agresja ze strony więźniów. Codziennie narażeni są na ogromny stres, wykonują zadania, które mogą zagrażać ich zdrowiu i życiu. To właśnie im – funkcjonariuszom i ich problemom Jakub Werbiński poświęca wiele uwagi w swoich artykułach prasowych.
Zainteresowania
Jakub Werbiński bardzo lubi słuchać muzyki, szczególnie upodobał sobie tę powstałą w latach 80-tych XX wieku. Muzyka go odpręża i relaksuje, jednak nie tylko ona króluje w jego domu. Bohater biogramu uwielbia kulinaria i sporo czasu spędza w kuchni gotując dla swojej rodziny. Jak sam o sobie mówi, lubi wszystkie potrawy, ale żadnej w jakiś szczególny sposób nie wyróżnił. Ostatnio zaczął również rysować, swoje prace zamieszcza na łamach gazet.
Nagrody i wyróżnienia
Jakub Werbiński za swoją twórczość literacką został doceniony następującymi nagrodami i wyróżnieniami:
– Nagroda w Konkursie Literackim im. Włodzimierza Pietrzaka, Turek 2000,
– Nagroda w II Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „Poeta Pamięta”, Kalisz 1999,
– Wyróżnienie w I Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „Poeta Pamięta”, Kalisz 1998,
–Wyróżnienie w Konkursie „Dzisiejsze ody do młodości.
Wybrane publikacje
1. Jakub Werbiński, Aforyzmy zbiór pierwszy, Kalisz 2001.
2. Jakub Werbiński, Boże, kopsnij rozum, czyli kilka prawd o grypserze, [w:] Głos Wielkopolski, 30 stycznia 2015, [str.8-9].
3. Jakub Werbiński, Róże za kratami, czyli historie życia wielkopolskich więźniarek, [w:] Głos Wielkopolski, 2 maja 2014, [str.6-7].
4. Jakub Werbiński, Dobrze wyszkoleni, [w:] Forum Penitencjarne sierpień 2013, [str.39].
5. Jakub Werbiński, 2010: Zmiany, zmiany, zmiany… [w:] Forum Penitencjarne, maj 2013, [str.44-45].
6. Jakub Werbiński, Zabiłem żonę. Żałuję i pokutuję, [w:] Dziennik Łódzki, 20 stycznia 2012, [str.16].
7. Jakub Werbiński, Więzienie sprzyja prostym marzeniom, [w:] Dziennik Łódzki, 11 maja 2012, [str.15].
8. Jakub Werbiński, Mam już tak, że jak odgrywają hymn Polski, to wstaję. Chłopaki z celi czasem się śmieją, [w:] Dziennik Łódzki, 8 czerwca 2012 [str.15].
9. Jakub Werbiński, Oni muszą umieć zapanować nad emocjami. Ci, którzy strzelają, nie muszą i dają tego dowody. [w:] Dziennik Łódzki, 2 listopada 2012, [str.18].
10. Jakub Werbiński, Najtrudniej jest w wigilijny wieczór, [w:] Dziennik Łódzki, 21 grudnia 2012, [str.15].
11. Jakub Werbiński, Jubileusz w Sieradzu, [w:] Forum Penitencjarne, sierpień 2011, [str.18].
12. Jakub Werbiński, Git on-line, [w:] Forum Penitencjarne, sierpień 2011, [str.30].
Znaczenie postaci
Jakub Werbiński to człowiek z pasjami. Praca zawodowa, pisanie wierszy, tworzenie aforyzmów, działalność dziennikarska no i oczywiście dom, rodzina wychowywanie dzieci, na to wszystko bohater biogramu znajduje czas, mało tego, robi to z powołaniem i zaangażowaniem. Jakub Werbiński, mimo młodego wieku w swoim życiu osiągnął bardzo wiele w różnych dziedzinach życia. Mężczyzna, który wywodzi się z małego środowiska wiejskiego, dzięki swojej pracy i zaangażowaniu realizuje pasje i marzenia. Bohater biogramu może stanowić znakomity przykład dla osób, które chcą się realizować na różnego rodzaju płaszczyznach. Właściwym będzie określenie Jakuba Werbińskiego jako „człowieka renesansu”, gdyż działalność bohatera biogramu biegnie wielotorowo; wiersze, aforyzmy, publikacje prasowe, zamiłowanie do muzyki, kulinaria, a ostatnio nawet zaczął zamieszczać własne szkice jako wzbogacenie artykułów prasowych. Swoją pracą oraz przywiązaniem do stron rodzinnych przyczynia się do promocji swojej „małej ojczyzny”.
Źródła
1. Informacje pozyskane podczas wywiadu z panem Jakubem Werbińskim – bohaterem biogramu.
2. Jakub Werbiński, Aforyzmy zbiór pierwszy, Kalisz 2001.
3. Danuta i Włodzimierz Masłowscy, Księga aforystyki polskiej XXI wieku. Potęga myśl, Katowice 2002, [str.455-458].
4. Danuta i Włodzimierz Masłowscy, Wielka Księga Myśli Polskiej, Warszawa 2005, [str. 50, 76, 83, 161, 163, 203, 214, 234, 244, 258, 274, 276, 294, 339, 350, 448, 452, 470, 494, 533, 581, 599, 619, 639, 689, 698, 746, 759, 777, 788, 790, 810, 831, 838, 850, 873, 893, 921, 922, 937, 1018, 1062m 1077].
5. Jutro będziemy poetami… Antologia poezji, Pod redakcją Wandy Grzeszkiewicz, Turek 2012, [str. 90-91].
6. Rocznik kaliski tom XXXVIII, Kalisz 2012, [str. 317-322].
7. Mieczysław Kozłowski, I Szatan może czytać Pismo aforyzmy o dogmatach, Kraków 2011, [str. 53, 92].
8. Pozagniazdowniki. Antologia poetycka. Opracowanie Wanda Grzeszkiewicz, Turek 2004, [str. 16, 44].
9. Danuta i Włodzimierz Masłowscy, Aforyzmy polskie. Antologia, Kęty 2001, [str. 54, 153, 223].
10. Poeta pamięta. Pokłosie I Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego, Kalisz 1999, [str.42].
11. Poeta pamięta. Pokłosie II Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego, Kalisz 1999, [str.48].
12. Jakub Werbiński, Boże, kopsnij rozum, czyli kilka prawd o grypserze, [w:] Głos Wielkopolski, 30 stycznia 2015, [str.8-9].
13. Jakub Werbiński, Róże za kratami, czyli historie życia wielkopolskich więźniarek, [w:] Głos Wielkopolski, 2 maja 2014, [str.6-7].
14. Jakub Werbiński, 2010: Zmiany, zmiany, zmiany… [w:] Forum Penitencjarne, maj 2013, [str.44-45].
15. Jakub Werbiński, Zabiłem żonę. Żałuję i pokutuję, [w:] Dziennik Łódzki, 20 stycznia 2012, [str.16].
16. Jakub Werbiński, Więzienie sprzyja prostym marzeniom, [w:] Dziennik Łódzki, 11 maja 2012, [str.15].
17. Jakub Werbiński, Oni muszą umieć zapanować nad emocjami. Ci, którzy strzelają, nie muszą i dają tego dowody. [w:] Dziennik Łódzki, 2 listopada 2012, [str.18].
18. Jakub Werbiński, Mam już tak, że jak odgrywają hymn Polski, to wstaję. Chłopaki z celi czasem się śmieją, [w:] Dziennik Łódzki, 8 czerwca 2012 [str.15].
19. Jakub Werbiński, Jubileusz w Sieradzu, [w:] Forum Penitencjarne, sierpień 2011, [str.18].
20. Jakub Werbiński, Git on-line, [w:] Forum Penitencjarne, sierpień 2011, [str.30].
21. Dokumentacja dotycząca życia i twórczości pana Jakuba Werbińskiego udostępniona przez bohatera biogramu.