Pochodzenie i edukacja
Jan Izydor Studziński urodził się 10 maja 1906 r. w Dobrej.Syn Władysława Studzińskiego i Pelagii z d. Gutsche.
Gdy miał niecałe 2 lata, zmarła jego matka Pelagia. Ojciec Władysław ożenił się po raz drugi.
Gdy miał niecałe 2 lata, zmarła jego matka Pelagia. Ojciec Władysław ożenił się po raz drugi.
Jan miał trzy przyrodnie siostry: Antonina Studzińska, Maria Łabieniec i Anna Kaszuba.
W dzieciństwie przebywał w gospodarstwie rodziny drugiej żony ojca (u Państwa Banertów). Od samego początku musiał pracować, pomagając w gospodarstwie domowym oraz ogrodzie.
Około roku 1929 Jan odbył służbę wojskową.
15 sierpnia 1934 r. zawarł w kościele parafialnym w Dobrej związek małżeński z Eugenią Pawłowską.
W 1939 r. Jan Studziński brał udział w kampanii wrześniowej, walczył w obronie Modlina, następnie został wzięty do niemieckiej niewoli i przez całą okupację pracował u rolnika niemieckiego, na wyspie Sylt na Morzu Północnym.
Całe życie spędził w Dobrej. Był uzdolniony muzycznie, grał na organach, pianinie i akordeonie.
Około roku 1929 Jan odbył służbę wojskową.
15 sierpnia 1934 r. zawarł w kościele parafialnym w Dobrej związek małżeński z Eugenią Pawłowską.
W 1939 r. Jan Studziński brał udział w kampanii wrześniowej, walczył w obronie Modlina, następnie został wzięty do niemieckiej niewoli i przez całą okupację pracował u rolnika niemieckiego, na wyspie Sylt na Morzu Północnym.
Całe życie spędził w Dobrej. Był uzdolniony muzycznie, grał na organach, pianinie i akordeonie.
Talent muzyczny odziedziczył po ojcu Władysławie, który był organistą w dobrskim kościele.
Miał dwóch synów – Stanisława i Bogumiła, którzy odziedziczyli po ojcu zdolności muzyczne.
Miał dwóch synów – Stanisława i Bogumiła, którzy odziedziczyli po ojcu zdolności muzyczne.
Działalność w środowisku lokalnym
Jan Studziński był bardzo aktywny w środowisku lokalnym. Miał duży wpływ na rozwój i życie kulturalne gminy Dobra. Wielce zasłużył się dla środowiska lokalnego szeregiem inicjatyw na polu kulturalnym. Był pracowity, ludzie mówią, że był „człowiekiem działania”. Od 1945 r. był organistą w kościele parafialnym w Dobrej. Posiadał kwalifikacje zawodowe i dużą praktykę. Miał dobre nastawienie do proboszcza i parafian. Prowadził chór kościelny. Uczestniczył w corocznych zjazdach organistów. W wizytacjach z tego okresu biskupi wizytatorzy wychwalali dobre przygotowanie wizytacji od strony muzycznej. Jego praca często była odnotowywana w kronice parafialnej. Był organistą do końca swojego życia.
Prowadził i dyrygował dwoma mieszanymi chórami w Dobrej: chórem kościelnym i spółdzielczym „Harfa” pod patronatem Gminnej Spółdzielni w Dobrej. Chór spółdzielczy był liczniejszy, liczył około 30 osób, finansowany był przez Gminną Spółdzielnię.
Obydwa chóry uświetniały swoimi występami uroczystości kościelne, państwowe i gminne, np. uroczystości 1-majowe, dożynki gminne.
Dyrygent współpracował ze szkołą w Dobrej, utrzymywał bliskie kontakty z kierownikiem szkoły Konradem Litwińskim. Chętnie udzielał się w szkole, występując z chórem podczas uroczystości rozpoczęcia i zakończenia roku szkolnego, a także podczas innych okazji.
Obydwa chóry uświetniały swoimi występami uroczystości kościelne, państwowe i gminne, np. uroczystości 1-majowe, dożynki gminne.
Dyrygent współpracował ze szkołą w Dobrej, utrzymywał bliskie kontakty z kierownikiem szkoły Konradem Litwińskim. Chętnie udzielał się w szkole, występując z chórem podczas uroczystości rozpoczęcia i zakończenia roku szkolnego, a także podczas innych okazji.
Często wyjeżdżał z koncertami chóru poza teren gminy. Brał udział w licznych konkursach i przeglądach chórów na terenie całego powiatu i województwa.
Największym sukcesem chóru Jana Studzińskiego było 1 miejsce w konkursie przeglądu chórów w auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1964-65).
Był dobrym organizatorem pracy chórów, w ich organizację i funkcjonowanie wkładał dużo pracy; każdemu członkowi chóru sam ręcznie pisał partyturę.
Największym sukcesem chóru Jana Studzińskiego było 1 miejsce w konkursie przeglądu chórów w auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1964-65).
Był dobrym organizatorem pracy chórów, w ich organizację i funkcjonowanie wkładał dużo pracy; każdemu członkowi chóru sam ręcznie pisał partyturę.
Próby chórów odbywały się w świetlicy przy Gminnej Spółdzielni, w salce za kościołem oraz remizie strażackiej.
Jan Studziński prowadził także orkiestrę dętą przy Ochotniczej Straży Pożarnej w Dobrej (podobnie jak jego ojciec Władysław w przeszłości). Straż była organizacją działającą aktywnie na niwie kulturalno-oświatowej, organizowała różnego rodzaju pokazy i koncerty dla społeczności lokalnej.
Jan Studziński uczył dzieci i młodzież grać na instrumentach muzycznych, udzielał prywatnych lekcji gry na pianinie.
Jan Studziński prowadził także orkiestrę dętą przy Ochotniczej Straży Pożarnej w Dobrej (podobnie jak jego ojciec Władysław w przeszłości). Straż była organizacją działającą aktywnie na niwie kulturalno-oświatowej, organizowała różnego rodzaju pokazy i koncerty dla społeczności lokalnej.
Jan Studziński uczył dzieci i młodzież grać na instrumentach muzycznych, udzielał prywatnych lekcji gry na pianinie.
Prowadził zespół muzyczny złożony z kilku instrumentów, grywający na weselach i zabawach tanecznych.
Był miłym, towarzyskim i uczynnym człowiekiem. Z dużym zaangażowaniem prowadził pasiekę, ogród i sad.
Zmarł nagle 29 czerwca 1975 r. w wieku 69 lat. Pochowany jest na cmentarzu parafialnym w Dobrej.
Zmarł nagle 29 czerwca 1975 r. w wieku 69 lat. Pochowany jest na cmentarzu parafialnym w Dobrej.