Dzieciństwo.
Edukacja.
Działalność.
Działalność muzyczna w latach 1933 – 1939.
W tym okresie życia łączył muzyczne pasje z pracą w rodzinnej firmie browarniczej. Od 1936 roku do wybuchu wojny współpracował z rozgłośnią Polskiego Radia, jako kompozytor piosenek oraz akompaniator słuchowisk i audycji dla dzieci.
Okres II wojny światowej.
Po wybuchu II wojny światowej i zajęciu Gniezna przez hitlerowskie wojsko, Klemens Waberski został wysiedlony do III Rzeszy na roboty przymusowe. Po trzech miesiącach wrócił do okupowanej Polski. Czas okupacji spędził w Jędrzejowie niedaleko Kalisza.. W tym okresie życia pracował w biurze działu nasienno-zbożowego w Spółdzielni Rolniczo – Handlowej. Mimo trudnych warunków życia nie przerwał muzycznych zajęć. Udzielał lekcji gry oraz koncertował dla mieszkańców Jędrzejowa i wysiedleńców. Pracował także z miejscowym zespołem muzycznym. .Znany był jako doskonały pianista i akompaniator, a przede wszystkim jako dobry, wrażliwy człowiek i patriota. W kwietniu 1945 roku Klemens Waberski, wraz z żoną i dwójką dzieci, wrócił do rodzinnego Gniezna.
Rodzina.
Działalność muzyczna, pedagogiczna i społeczna w latach 1945 -1968
Pierwszego kwietnia 1946 roku K. Waberski rozpoczął działalność pedagogiczną w Miejskiej Szkole Muzycznej przemianowanej następnie na Państwową Szkołę Muzyczną w Gnieźnie. Przyjął posadę nauczyciela gry fortepianowej, a w latach późniejszych także wykładowcy, ilustratora muzycznego i akompaniatora.
W tym okresie wspierał i rozwijał życie muzyczne i kulturalne Gniezna. W 1950 roku wraz z Romanem Poczekajem zaangażował się w ratowanie gnieźnieńskiego chóru Dzwon przez połączenie go z chórem męskim Związku Zawodowego Pracowników Budowlanych, którego był dyrygentem.
Klemens Waberski w roku 1954 uczęszczał na Seminarium dla Kompozytorów Muzyki Tanecznej i Rozrywkowej w Poznaniu przy Związku Kompozytorów Polskich. Był uczniem między innymi profesora Tadeusza Szeligowskiego. W tym samym roku w jednostce wojskowej w Gnieźnie prowadził kwartet męski, chór męski i chór mieszany, z którymi z powodzeniem brał udział w licznych przeglądach zespołów wojskowych.
W 1955 roku przy Spółdzielni Pracy Branży Skórzanej pracował jako instruktor artystyczny Revellersów i Podwójnego Kwartetu Mieszanego. 18. lutego 1956 roku Revellersi wystąpili na antenie Polskiego Radia. Brali także udział w licznych konkursach, akademiach i audycjach radiowych. W 1958 roku zespół zdobył I nagrodę i puchar przechodni w Wojewódzkich Eliminacjach Spółdzielczości Pracy. Komponował w tym okresie pieśni i utwory muzyczne , często z pobudek patriotycznych jak na przykład Polonez na dziesięciolecie wyzwolonej ojczyzny lub okolicznościowych. . We wrześniu 1962 roku Waberski wziął udział w konkursie na piosenkę o Poznaniu, gdzie jego utwór „Nad Wartą” zdobył III miejsce.
Połowa lat sześćdziesiątych to okres, kiedy Klemens Waberski założył Trio Gnieźnieńskie, które swą muzyką uatrakcyjniało wszelkie koncerty i przez szereg lat było najważniejszym zespołem Gniezna. W roku 1968 Klemens Waberski przeszedł na emeryturę.
Działalność po 1968 roku.
Mimo przejścia na emeryturę nadal pracował w niepełnym wymiarze godzin jako akompaniator i ilustrator muzyczny w Państwowej Szkole Muzycznej w Gnieźnie.
Nie zaprzestał także działalności w dziedzinie upowszechniania kultury. Udzielał się w Powiatowym Domu Kultury, gdzie między innymi prowadził zespół kameralny Trio Gnieźnieńskie.
W latach 70-tych prowadził „Wieczory Chopinowskie” w Powiatowym Domu Kultury w trakcie, których był konferansjerem oraz wykonawcą .Te koncert cieszyły się ogromną popularnością .
W latach 1974 – 1975 był akompaniatorem i aranżerem Międzyszkolnego Chóru Dziecięcego przy Ośrodku Kultury we Wrześni. Przygotowywał również uczennice, między innymi z Liceum Medycznego do eliminacji na Festiwal Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Był między innymi uczestnikiem konkursu na piosenkę o Poznaniu w roku 1962, zorganizowanym przez Towarzystwo Miłośników Poznania. Jego piosenka Nad Wartą do słów W. Ścisłowskiego zdobyła III miejsce.
Trzydziesta ósma rocznica wyzwolenia Poznania była dla Klemensa Waberskiego niezwykłą okazją do ukazania swych umiejętności. Podczas finału pierwszego Turnieju Piosenki o Poznaniu, otrzymał nagrodę specjalną jako autor muzyki do trzech tekstów o Poznaniu.
W 1985 roku przypadło 50-lecie pracy artystycznej Klemensa Waberskiego. Z tej okazji Miejski Ośrodkek Kultury i Młodzieżowy Dom Kultury w Gnieźnie doceniając wieloletnią pracę i zaangażowanie w rozwój kultury miasta zorganizował 11 maja 1985 roku w sali Miejskiegp Ośrodka Kultury uroczysty koncert poświęcony Klemensowi Waberskiemu. Oprócz życzeń i kwiatów otrzymał wyróżnienia, między innymi dyplom honorowy Urzędu Wojewódzkiego Wydziału Kultury i Sztuki w Poznaniu wraz z nagrodą pieniężną, dyplom dyrektora Pałacu Kultury w Poznaniu, dyplom wraz z odznaką ZASŁUŻONEGO DLA MIASTA GNIEZNA od Prezydenta miasta, dyplom i nagrodę dyrektora Miejskiego Ośrodka Kultury, specjalny telegram nadesłano z Zarządu Głównego Towarzystwo Przyjaciół Polsko-Radzieckich.
K. Waberski do ostatnich lat życia aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym i oświatowym Gniezna jednak 11 września 1991 roku, po długiej chorobie zmarł w Gnieźnie..
Dwa dni później pożegnano go na cmentarzu przy ulicy Witkowskiej. Podczas mszy świętej w kaplicy cmentarnej chór męski Dzwon wykonał: „Módlmy się” – M. Dembińskiego, „Stabat Mater” – nieznanego autora i chorał „Rozpoznaj mnie pasterzu” – J. S. Bacha.
W mowę pożegnalnej wygłoszonej przez wieloletniego przyjaciela Feliksa Krysiaka, przypomniano osobowość K. Waberskiego, jego zasługi, osiągnięcia i ogrom pracy, jaką włożył w upowszechnianie kultury muzycznej w Gnieźnie.