Powrót Encyklopedia Wielkopolan „Człowiek naprawdę posiada tylko to co jest w nim" (O. Wilde)”

Klemens Waberski

ur. 14 listopada 1907
zm. 11 września 1991
Szkoła Podstawowa nr 8 im. Mikołaja Kopernika w Gnieźnie

Lista piosenek skomponowanych Przez k. Waberskiego   w latach 1932 – 1939.
Utwory skomponowane przez Klemensa Waberskiego.
Wspomnienia o Klemensie Waberskim.
Zdjęć: 19
Dokumentów: 3

Dzieciństwo.

Klemens Julian Waberski urodził się 14 listopada 1907 roku w Gnieźnie. Rodzicami jego byli Ignacy Waberski i Franciszka Konstanczak. Przyszedł na świat jako ich trzecie dziecko. Rodzice posiadali browar, który przynosił im dochody dzięki, którym dzieci państwa Waberskich uczyły się prywatnie gry na fortepianie, języków obcych i rachunkowości. Rodzice przywiązywali dużą wagę do wykształcenia i rozwoju zainteresowań swoich dzieci. Rodzina była umuzykalniona, ojciec Klemensa grał na pianinie, skrzypcach i fisharmonii.

Edukacja.

Po ukończeniu szkoły przygotowawczej, Klemens Waberski wstąpił do Państwowego Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie o specjalności klasycznej.
W latach 1921-1924 uczęszczał na prywatne lekcje gry na fortepianie, by w roku 1925 wstąpić do Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu. Był uczniem profesora Mieczysława Eichstaedta w klasie fortepianu oraz profesora Józefa Polaka, u którego pobierał lekcje gry organowej.
Chcąc doskonalić swój warsztat muzyczny dokształcał się prywatnie u profesora Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu Stefana B. Poradowskiego, w dziedzinie teorii muzyki, kompozycji, harmonii ogólnej , kontrapunktu oraz historii muzyki.

Działalność.


Działalność muzyczna w latach 1933 – 1939.


W 1933 roku Klemens Waberski założył swój pierwszy zespól muzyczny Amatorski Kwartet Wokalny Revellersi, którego pierwszy publiczny występ odbył się w tym samym roku. W sierpniu 1939 r.zespół nagrał płytę z piosenkami: „Wybacz zapomnij” – do słów Aleksandry Buchmanówny i „Pójdziemy na Stary Rynek” – do słów Juliana Chodeckiego. Wybuch II wojny światowej przerwał działalność kwartetu. Piosenki skomponowane w tym twórczym okresie cieszyły się ogromnym powodzeniem. Były to w dużej mierze piosenki melodyjne i wesołe.
W tym okresie życia łączył muzyczne pasje z pracą w rodzinnej firmie browarniczej. Od 1936 roku do wybuchu wojny współpracował z rozgłośnią Polskiego Radia, jako kompozytor piosenek oraz akompaniator słuchowisk i audycji dla dzieci.

Okres II wojny światowej.


Po wybuchu II wojny światowej i zajęciu Gniezna przez hitlerowskie wojsko, Klemens Waberski został wysiedlony do III Rzeszy na roboty przymusowe. Po trzech miesiącach wrócił do okupowanej Polski. Czas okupacji spędził w Jędrzejowie niedaleko Kalisza.. W tym okresie życia pracował w biurze działu nasienno-zbożowego w Spółdzielni Rolniczo – Handlowej. Mimo trudnych warunków życia nie przerwał muzycznych zajęć. Udzielał lekcji gry oraz koncertował dla mieszkańców Jędrzejowa i wysiedleńców. Pracował także z miejscowym zespołem muzycznym. .Znany był jako doskonały pianista i akompaniator, a przede wszystkim jako dobry, wrażliwy człowiek i patriota. W kwietniu 1945 roku Klemens Waberski, wraz z żoną i dwójką dzieci, wrócił do rodzinnego Gniezna.

Rodzina.


Klemens Waberski podczas pobytu w Jędrzejowie 01.06.1940 roku, w klasztorze cystersów ożenił się z Haliną Czaczyk, która urodziła się 27.02.1921 roku.
Tam przyszła na świat ich córka Elżbieta Halina [28.09.1941 r.] i syn Witold Ignacy [17.10.1943 r.]
5 kwietnia 1946 roku urodziło się trzecie dziecko państwa Waberskich – Wiesława Zofia, a 01.09.1948 roku w Gnieźnie na świat przyszła kolejna córka – Zofia Małgorzata Waberska.
25 kwietnia 1980 roku zmarła żona K. Waberskiego.

Działalność muzyczna, pedagogiczna i społeczna w latach 1945 -1968


Od 8 kwietnia do 1.września 1945 roku był pracownikiem kontraktowym Polskiego Radia w Gnieźnie w charakterze muzyka – pianisty oraz akompaniatora słuchowisk i audycji.

Pierwszego kwietnia 1946 roku K. Waberski rozpoczął działalność pedagogiczną w Miejskiej Szkole Muzycznej przemianowanej następnie na Państwową Szkołę Muzyczną w Gnieźnie. Przyjął posadę nauczyciela gry fortepianowej, a w latach późniejszych także wykładowcy, ilustratora muzycznego i akompaniatora.

W tym okresie wspierał i rozwijał życie muzyczne i kulturalne Gniezna. W 1950 roku wraz z Romanem Poczekajem zaangażował się w ratowanie gnieźnieńskiego chóru Dzwon przez połączenie go z chórem męskim Związku Zawodowego Pracowników Budowlanych, którego był dyrygentem.

W latach 1952-1953 Klemens Waberski związał swoją karierę muzyczną z gnieźnieńskim teatrem im.A. Fredry . To okres, w którym skomponował muzykę do trzech sztuk teatralnych: „Igraszki z diabłem” – Jana Drdy, „Cyrulik sewilski” – Pierre’a Augustina Beaumarchai „Komedii omyłek” – Aleksandra Fredry. Parę lat później napisał muzykę do bajki: „Czerwony Kapturek”.
Klemens Waberski w roku 1954 uczęszczał na Seminarium dla Kompozytorów Muzyki Tanecznej i Rozrywkowej w Poznaniu przy Związku Kompozytorów Polskich. Był uczniem między innymi profesora Tadeusza Szeligowskiego. W tym samym roku w jednostce wojskowej w Gnieźnie prowadził kwartet męski, chór męski i chór mieszany, z którymi z powodzeniem brał udział w licznych przeglądach zespołów wojskowych.
W 1955 roku przy Spółdzielni Pracy Branży Skórzanej pracował jako instruktor artystyczny Revellersów i Podwójnego Kwartetu Mieszanego. 18. lutego 1956 roku Revellersi wystąpili na antenie Polskiego Radia. Brali także udział w licznych konkursach, akademiach i audycjach radiowych. W 1958 roku zespół zdobył I nagrodę i puchar przechodni w Wojewódzkich Eliminacjach Spółdzielczości Pracy. Komponował w tym okresie pieśni i utwory muzyczne , często z pobudek patriotycznych jak na przykład Polonez na dziesięciolecie wyzwolonej ojczyzny lub okolicznościowych. . We wrześniu 1962 roku Waberski wziął udział w konkursie na piosenkę o Poznaniu, gdzie jego utwór „Nad Wartą” zdobył III miejsce.
Laury zdobywał także pracując z żołnierzami z Jednostki Wojskowej Nr 1532 w Gnieźnie. Piosenki żołnierskie w ich wykonaniu, przyniosły szereg nagród i dyplomów.
Połowa lat sześćdziesiątych to okres, kiedy Klemens Waberski założył Trio Gnieźnieńskie, które swą muzyką uatrakcyjniało wszelkie koncerty i przez szereg lat było najważniejszym zespołem Gniezna. W roku 1968 Klemens Waberski przeszedł na emeryturę.

Działalność po 1968 roku.


Mimo przejścia na emeryturę nadal pracował w niepełnym wymiarze godzin jako akompaniator i ilustrator muzyczny w Państwowej Szkole Muzycznej w Gnieźnie.

Nie zaprzestał także działalności w dziedzinie upowszechniania kultury. Udzielał się w Powiatowym Domu Kultury, gdzie między innymi prowadził zespół kameralny Trio Gnieźnieńskie.

W latach 70-tych prowadził „Wieczory Chopinowskie” w Powiatowym Domu Kultury w trakcie, których był konferansjerem oraz wykonawcą .Te koncert cieszyły się ogromną popularnością .

W latach 1974 – 1975 był akompaniatorem i aranżerem Międzyszkolnego Chóru Dziecięcego przy Ośrodku Kultury we Wrześni. Przygotowywał również uczennice, między innymi z Liceum Medycznego do eliminacji na Festiwal Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Był między innymi uczestnikiem konkursu na piosenkę o Poznaniu w roku 1962, zorganizowanym przez Towarzystwo Miłośników Poznania. Jego piosenka Nad Wartą do słów W. Ścisłowskiego zdobyła III miejsce.

Trzydziesta ósma rocznica wyzwolenia Poznania była dla Klemensa Waberskiego niezwykłą okazją do ukazania swych umiejętności. Podczas finału pierwszego Turnieju Piosenki o Poznaniu, otrzymał nagrodę specjalną jako autor muzyki do trzech tekstów o Poznaniu.

W 1985 roku przypadło 50-lecie pracy artystycznej Klemensa Waberskiego. Z tej okazji Miejski Ośrodkek Kultury i Młodzieżowy Dom Kultury w Gnieźnie doceniając wieloletnią pracę i zaangażowanie w rozwój kultury miasta zorganizował 11 maja 1985 roku w sali Miejskiegp Ośrodka Kultury uroczysty koncert poświęcony Klemensowi Waberskiemu. Oprócz życzeń i kwiatów otrzymał wyróżnienia, między innymi dyplom honorowy Urzędu Wojewódzkiego Wydziału Kultury i Sztuki w Poznaniu wraz z nagrodą pieniężną, dyplom dyrektora Pałacu Kultury w Poznaniu, dyplom wraz z odznaką ZASŁUŻONEGO DLA MIASTA GNIEZNA od Prezydenta miasta, dyplom i nagrodę dyrektora Miejskiego Ośrodka Kultury, specjalny telegram nadesłano z Zarządu Głównego Towarzystwo Przyjaciół Polsko-Radzieckich.

W tym samym roku Towarzystwo Miłośników Gniezna nadało Klemensowi Waberskiemu honorowy tytuł Gnieźnianina Roku 1985. Również decyzją Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu w roku 1985 został jednym z laureatów nagrody indywidualnej.
K. Waberski do ostatnich lat życia aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym i oświatowym Gniezna jednak 11 września 1991 roku, po długiej chorobie zmarł w Gnieźnie..
Dwa dni później pożegnano go na cmentarzu przy ulicy Witkowskiej. Podczas mszy świętej w kaplicy cmentarnej chór męski Dzwon wykonał: „Módlmy się” – M. Dembińskiego, „Stabat Mater” – nieznanego autora i chorał „Rozpoznaj mnie pasterzu” – J. S. Bacha.
W mowę pożegnalnej wygłoszonej przez wieloletniego przyjaciela Feliksa Krysiaka, przypomniano osobowość K. Waberskiego, jego zasługi, osiągnięcia i ogrom pracy, jaką włożył w upowszechnianie kultury muzycznej w Gnieźnie.

Znaczenie postaci

Klemens Waberski to bardzo ważna postać dla Gniezna i jego kultury. Przez dziesięciolecia działalności muzycznej pozostał w pamięci wielu gnieźnian jako kompozytor, pedagog , akompaniator a przede wszystkim wirtuoz gry na fortepianie.Zawsze oddany muzyce i bezinteresownie pomagający innym. Powszechnie uznawany za najlepszego stroiciela pianin i fortepianów. Wychowawca wielu pokoleń muzyków. Człowiek, który nigdy nie odmawiał pomocy. Bohater wielu anegdot i wspomnień o wiecznie zabieganym i roztargnionym muzyku zawsze z teczką pełną nut lub papieru nutowego aby w razie czego zapisać powstałą w głowie muzykę.
Klemens Waberski komponował piosenki na przeróżne konkursy i okazje. Czasem pisał też do piosenek teksty. Był autorem muzyki do hymnów szkolnych.
Po śmierci sympatycy i przyjaciele wielokrotnie organizowalispotkania i koncerty poświęcone pamięci muzyka.
W dowód wdzięczności za wieloletnią współpracę oraz w hołdzie wielkiemu gnieźnieńskiemu muzykowi 24 maja 2005 roku władze miasta uroczyście nadały Miejskiemu Ośrodkowi Kultury imię Klemensa Waberskiego.

Literatura:

Dzieje Gniezna. Praca zbiorowa pod red J. Topolskiego, warszawa 1965
Encyklopedia Gniezna I ziemii gnieźnieńskiej, Praca zbiorowa, wyd. Towarzystwo Miłośników Gniezna 2011
Kałwak J. Życie w kręgu muzyki.w Przemiany nr 20 z 17.05.1985
Majchrzak T. 25-lecie Amatorskiego Kwartetu Wokalnego w Ziemia gnieźnieńska nr 7/8 1960
Pamięci Waberskiego w Przemiany nr 48 z 01.12.1995
Pamięci Waberskiego w Przemiany nr 10 z 06.03.1998


Kalendarium:

  • 1907 ― Narodziny bohatera
  • 1933 ― W 1933 roku Klemens ...
  • 1940 ― Klemens Waberski 01....
  • 1985 ― Towarzystwo Miłośnikó...
  • 1991 ― Śmierć bohatera

Cytaty:

  • „Człowiek naprawdę posi...”

Źródła:

  • Biografia Stefana Pora...
  • Towarzystwo Milosników...

Zobacz też:

  • > Gniezno