Pochodzenie

Władysław Piechota urodził się 15.05.1951 roku w Przykonie (powiat turecki) w wiejskiej rodzinie. Ojciec Henryk Piechota zajmował się gospodarstwem rolnym. Był nowoczesnym rolnikiem, swoją pracę wykonywał z pasją. Przez 30 lat pełnił obowiązki sołtysa i cieszył się dużym szacunkiem wśród mieszkańców wsi. Matka Helena (z domu Wilińska) zajmowała się domem i dziećmi. Oboje rodzice nie żyją.

Ma trzy siostry: Henrykę, Elżbietę i Katarzynę.

Dzieciństwo

Wychowywał się w domu rodzinnym wraz z siostrami. Miał szczęśliwe dzieciństwo. Rodzinę i dom uważa za fundament. Był związany z rodzicami, szczególnie z mamą. Podkreśla, że jego dom był prosty, ale taki, z którego wyniósł wiele wartości: prawej postawy, szczerości, dobroci. Relacje z siostrami i z najbliższą rodziną określa jako bliskie, serdeczne. Rodzice zaszczepili w nim duży sentyment do książek, do nauki, którymi pasjonował się od najmłodszych lat.

W dzieciństwie marzył, żeby zostać lekarzem lub przyrodnikiem.

Edukacja

W latach 1958 – 1966 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Przykonie. Następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Turku (1966 – 1969). Kolejnym etapem edukacji była nauka w Seminarium Duchownym we Włocławku (1969 – 1975). Tytuł magistra otrzymał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, broniąc pracę magisterską pt.: ,,Misje i Ekumenizm wg. Taboru II’’. Tytuł doktora uzyskał w 2007 roku w Zakładzie Teologii Duchowości Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Na podstawie rozprawy doktorskiej z pogranicza literatury i teologii pt.: ,,Duchowość wiejska” powstała książka, nosząca taki sam tytuł. Ksiądz Piechota analizuje w niej pobożność wsi na podstawie ,,Chłopów” Stanisława Reymonta.

Poza wykonywaniem swoich obowiązków duszpasterskich, chciałby poświęcic się pracy naukowej.

Kapłaństwo

Powołanie zrodziło się tuż przed maturą. Sam mówi, że był tym zaskoczony. Rodzice nie byli przeciwni decyzji syna, starali się go wspierać i zaakceptowali jego wybór. Zapamiętał słowa matki: ,,To trudne życie – być dobrym księdzem”. Często je sobie przypomina, wykonując codzienne obowiązki.

Święcenia kapłańskie przyjął 1 czerwca 1975 roku z rąk księdza Jana Zaręby w Katedrze Włocławskiej. Pierwszą parafią wikariacką do której został skierowany, był Zbiersk. Następnie: Jeziorsko, Pyzdry, Radziejów Kujawski i Zduńska Wola. Proboszczem parafii Grodziec pw. św. Wojciecha jest od 1987 roku. Obejmując ją bał się obowiązków związanych z administracją, biurokracją. Mniejszy niepokój budził wymiar duszpasterski. Uważa, że najważniejsze jest bycie proboszczem i dbanie o wartość duchową swoich parafian. Czuje się odpowiedzialny za wspólnotę.

Ksiądz Piechota uczy religii w Szkole Podstawowej im. M. Dąbrowskiej w Grodźcu. Podkreśla, że chce mieć ciągły kontakt z dziećmi i ze szkołą.

Pełni funkcję wicedziekana w Dekanacie Tuliszkowskim.

Pasje

Literatura i nauka

Swoje obowiązki duszpasterskie łączy z pasjami – literaturą, malarstwem i nauką. Choć wydał już cztery tomiki poezji, mówi skromnie, że nie czuje się poetą, a tylko nim bywa. Napisał ponad 500 wierszy, niektóre z nich nie zostały wydane i zachował je dla siebie. Według niego ,,słowa są potęgą, siłą, które czasem budują, a czasem rujnują”. Pierwszy tomik jego wierszy został bardzo dobrze oceniony przez krytyków literackich. Tak o poezji księdza wypowiada się Zdzisław Łączkowski (polski poeta, prozaik, krytyk literacki): „Władysław Piechota to nade wszystko poeta milczenia i ciszy, poeta miłości… Poeta posiada dobry warsztat poetycki. Jest delikatny w tym, co ma do powiedzenia, a ma do powiedzenia wiele.”

Mieszkańcy Grodźca i okolic mieli wielokrotnie okazję zapoznać się z twórczością ks. Piechoty, uczestnicząc w wieczorach autorskich poświęconych jego pracy http://ftp.niedziela.pl/artykul/27703/nd/Wieczor-jakich-za-malo. Zorganizowano kilka takich spotkań i wszystkie one cieszyły się dużym zainteresowaniem. Często prezentowane były jego utwory poetyckie recytowane przez uczniów Zespołu Szkół w Grodźcu. Na jednym z takich spotkań ksiądz powiedział, że: ,,Poezja stanowi przestrzeń do wyrażania przemyśleń i wątpliwości, powstaje z potrzeby chwili, jest refleksją nad słowem i człowiekiem.” Utwory księdza spotykają się z pozytywnym odbiorem. Ks. W. Kochański wyraził opinię, że poezja ks. Piechoty porusza głęboką, humanistyczną problematykę, natomiast ks. inf. A. Łassa określił prezentowane teksty poetyckie, jako niełatatwe, choć będące pretekstem do spotkania ludzi ceniących dobro i piękno ukryte w słowie.

Okazją do spotkania stała się także rozprawa doktorska ,,Duchowość wiejska”http://www.grodziec.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=162&Itemid=1. Uczestnicy mieli okazję poznać swojego proboszcza jako księdza – naukowca. Młodzież szkolna zaprezentowała wówczas fragmenty rozprawy, a także wybrane utwory poetyckie jego autorstwa. Dekorację stanowiły obrazy namalowane przez księdza Piechotę. W wieczorze autorskim uczestniczył między innymi promotor wspomnianej rozprawy – prof. dr hab. Ireneusz Werbiński – kierownik Zakładu Teologii Duchowości na UMK w Toruniu.

Tomiki poezji ks. Władysława Piechoty:

„Niech powstanie tęcza” – 1994 rok

„Ja nie piszę już wierszy” – 2000 rok (utwory dedykowane rodzicom w 50. rocznicę ślubu i 25. rocznicę swego kapłaństwa)

„Poetą bywam” – 2003 rok ( tomik podwójny, pierwsza część nosi podtytuł „Kiedy odejdę w sen błękitny”, a drugi „Chciałbym zważyć słowo”

„Miejsca odnalezione” – 2010 rok

Publikacja napisana na podstawie pracy doktorskiej:

,,Duchowość chłopska. Przejawy duchowości i pobożności chrześcijańskiej w życiu mieszkańców wsi na podstawie ,,Chłopów” Władysława Stanisława Reymonta” – 2007 rok

Malarstwo

Obok umiejętności literackich ksiądz kanonik posiada także talent malarski. Jest autorem wielu pejzaży. Zdolności te odziedziczył po ojcu, który pozostawił po sobie ponad 500 obrazków. Wrodzona skromność nie pozwala mu nazywać siebie malarzem. Stara się nadać niezwykłości i magii zwykłym widokom widzianym z okien swojego domu. W jednym z jego wierszy możemy przeczytać:,,Wiem, że są gdzieś piękniejsze krajobrazy – wyspy morza lazurowe szczyty wielkie ośnieżone lasy nieprzebyte…lecz ten który widzę z mojego okna świat i życie jest mi piękniejszy…”

,,Pejzaże znane i nieznane” to tytuł wystawy obrazów księdza, które można było podziwiać do niedawna w Bibliotece Publicznej w Grodźcu http://www.grodziec.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=839&Itemid=1, a następnie w Bibliotece Publicznej Gminy Stare Miasto. Wystawa cieszyła się dużym zainteresowaniem. Dla niektórych była zaskoczeniem, ponieważ o takich umiejętnościach księdza kanonika nie wszyscy wiedzieli.

Znaczenie postaci

Ksiądz Władysław Piechota jest postacią wszechstronną. To jednocześnie duchowny, poeta, malarz, naukowiec, ale także dobry gospodarz i administrator, który dba o swój kościół. Pokazuje parafianom, że piękno ukryte w słowie, czy na obrazie może skłaniać do refleksji, przemyśleń, zastanowienia się nad własnym życiem. Cały czas podkreśla jednak, że jego podstawowym i nadrzędnym zadaniem jest dbanie o duchową sferę życia swoich parafian.