Pochodzenie
Anna Sarnowska-Kabacińska urodziła się 26 lipca 1943 roku w Warszawie. Matka – Eufrozyna, z domu Kostkiewicz, zmarła wcześnie, w wieku 26 lat, pozostawiając niespełna 3-tygodniową Annę i starszą 4-letnią córkę Elżbietę. Ojciec – Tadeusz Aleksander był więźniem obozu przejściowego w Pruszkowie, a później obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen. Po śmierci pierwszej żony jeszcze dwukrotnie wziął ślub. Chorował na gruźlicę, zmarł 12 sierpnia 1985 r. Po wojnie Anna mieszkała wraz z siostrą i przyrodnim rodzeństwem w dzielnicy Muranów, na ulicy Karmelickiej, która została zbudowana na zgliszczach getta warszawskiego.
Życie rodzinne
Anna poznała swojego męża Macieja w Sierakowie Wielkopolskim w 1964 r. Pobrali się w 1966 roku i przeprowadzili do Połajewa, gdzie do dziś mieszkają w budynku ośrodka zdrowia. Jej mąż od ponad pięćdziesięciu trzech lat jest szanowanym lekarzem. Mają troje dzieci: syna Szymona (ur. w 1967 r.), córki Joannę (ur. w 1973 r.) i Marię (ur. w 1981 r.).
Edukacja
Wczesne lata i młodość swojego życia spędziła w Warszawie i wspomina ten czas jako bardzo trudny okres. Ciężkie dzieciństwo nie przeszkodziło jej w nauce, którą uwielbiała. Książki interesowały ją od najmłodszych lat. Jako pięciolatka umiała już czytać. Swoją edukację w szkole podstawowej rozpoczęła we wsi Radość (obecnie osiedle w dzielnicy Wawer), gdzie uczęszczała do klasy pierwszej przez dwa miesiące, a później kontynuowała naukę w Warszawie. Była dzieckiem zdolnym, lubiła śpiewać i grać na skrzypcach. Ukończyła Liceum Pedagogiczne w Warszawie, którego dyrektorem był Eugeniusz Religa. W IV i V klasie liceum (lata 59/60 i 60/61) otrzymała stypendium uznaniowe ZNP – z funduszu im. Ludwiki Wawrzyńskiej dla wyróżniających się uczniów. Następnie rozpoczęła studia na Uniwersytecie Warszawskim. W szkole lubiła wszystkie przedmioty, otrzymywała bardzo dobre oceny.
Jej ulubioną nauczycielką była jej wychowawczyni – pani Halina, która prowadziła lekcje wychowania fizycznego. Studia wyższe ukończyła w 1966 roku, uzyskując tytuł magistra pedagogiki o specjalności filologia polska. W okresie 28.06.1971 r. – 9.07.1971 r. uczęszczała na kurs kierowników ognisk metodyki wychowania w Kole, a w 1972 r. ukończyła kolejny kurs metodyczny w Gnieźnie. W roku szkolnym 1977-1978 ukończyła obowiązkowe doskonalenie zawodowe zorganizowane przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Piotrkowie Trybunalskim i otrzymała świadectwo ukończenia studium przedmiotowo-metodycznego. Ukończyła również kurs przewodników terenowych po Mazowszu i Wielkopolsce.
Praca zawodowa
Od dzieciństwa marzyła, by w przyszłości zostać nauczycielką, i tak też się stało. 16 sierpnia 1966 rozpoczęła pracę na stanowisku nauczycielki języka polskiego w Szkole Podstawowej w Połajewie. Tam też przepracowała 33 lata. W 1999 r. przeszła na emeryturę . W szkole pełniła funkcję wychowawcy klasy, prowadziła fotokronikę, przez 17 lat była opiekunem koła PCK. Od 1961 r. działała na rzecz Związku Nauczycielstwa Polskiego. W czasie pracy zawodowej otrzymała wyróżniającą ocenę pracy oraz wiele nagród dyrektora szkoły (w latach: 1989, 1990, 1991, 1992, 1995, 1996 oraz 1999).
Zdobyła również inne odznaczenia i wyróżnienia:
– w 1971 r. – Honorowa Odznaka PCK IV stopnia
– w 1972 r. – Nagroda Kuratora Oświaty,
– w 1975 r. – Honorowa Odznaka PCK II stopnia,
– w 1977 r. – Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania III stopnia,
– w 1978 r. – Honorowa Odznaka PCK III stopnia,
– w 1978 r. – Odznaka Zasłużonego Opiekuna koła PCK,
– w 1986 r. – Nagroda Kuratora Oświaty II stopnia,
– w 1986 r. – Złota Odznaka „Za zasługi w rozwoju województwa pilskiego”,
– w 1986 r. – Srebrna Odznaka Honorowa PCK II stopnia,
– w 1986 r. – Nagroda Inspektora Oświaty i Wychowania w Połajewie,
– w 1989 r. – Złoty Krzyż Zasługi,
oraz odznaczenia związkowe: 2005 r. – Złota Odznaka ZNP, 2011 r. – 50 lat w ZNP.
Była organizatorką wielu konkursów recytatorskich, ortograficznych oraz przedmiotowych z języka polskiego. W 1996 r. jej uczennica uzyskała 10 miejsce w wojewódzkim konkursie z języka polskiego, w którym nagrody w finale wręczały znane pisarki Małgorzata Musierowicz i Joanna Papuzińska. Chcąc zainspirować młodzież do czytania poezji, zorganizowała wieczór poezji Mickiewicza. Systematycznie doskonaliła i wzbogacała warsztat pracy polonistycznej. Potrafiła pracować zarówno z uczniami zdolnymi, prowadząc dodatkowe zajęcia rozwijające, jak i z uczniami mającymi trudności w nauce. Ceniła u uczniów pracowitość, obowiązkowość i rzetelność. Chętnie przygotowywała z nimi różne uroczystości szkolne i środowiskowe. Z przyjemnością organizowała dla uczniów wyjazdy do poznańskich teatrów czy muzeów, chcąc w ten sposób zaszczepić w nich miłość do sztuki. Po przejściu na emeryturę chętnie włączyła się w Szkole Podstawowej im. Arkadego Fiedlera w Połajewie do akcji „Cała Polska czyta dzieciom”.
Działalność społeczna
Od 2003 r. działa w parafialnym zespole Caritas. Jest tam protokolantem i kronikarzem. W społeczną akcję włącza się wspólnie z koleżankami, z którymi pracowała przez wiele lat w szkole. W 2014 r. aktywnie włączyła się w akcję Caritas „Tornister pełen uśmiechów”, której głównym celem było zwiększenie szans edukacyjnych uczniów poprzez zebranie funduszy na zakup i wyposażenie wyprawek szkolnych dla najuboższych dzieci. Działając w tej pozarządowej organizacji charytatywnej ciągle angażuje się w pomoc najuboższym poprzez wydawanie żywności. Wraz z członkami Caritas bierze udział w Tygodniu Miłosierdzia, którego celem jest budzenie wrażliwości na potrzeby bliźnich – chorych, samotnych, bezrobotnych, bezdomnych i prześladowanych. Dni te są okazją do uwrażliwienia nas na tych, którzy żyją obok nas i potrzebują naszej pomocy. Od lat bierze udział w społecznej kampanii „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”. Wpływy ze sprzedanych świec przeznaczone są na letni wypoczynek dzieci, ich całoroczne dożywianie w szkołach i świetlicach oraz na pomoc edukacyjną. Natomiast w okresie Wielkiego Postu wraz z innymi członkami Caritas rozprowadza paschaliki, dzięki czemu pozyskuje środki na rzecz parafii. Zachęca do włączania się w akcję: „Ile kosztuje życie?” przekonując, że 1% podatku warto przekazać na pomoc potrzebującym. Co roku bierze aktywny udział w kampanii społecznej „Kromka Chleba”, której zadaniem jest zbiórka żywności dla rodzin najuboższych, niepełnych, osób nieprzystosowanych społecznie, chorych i niepełnosprawnych. Wspólnie z proboszczem parafii pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Połajewie corocznie organizuje „Dzień Chorych”.
Zainteresowania i hobby
Od lat fascynuje się literaturą. W swojej domowej biblioteczce ma około czterech tysięcy książek. Dużo czyta dla własnej przyjemności, najczęściej sięga po biografie ale też poezję i prozę współczesną. Interesuje ją alpinizm. Chętnie słucha muzyki klasycznej: Chopina, Bacha, Beethovena, Mozarta. Lubi też piosenki francuskich wykonawców. Z przyjemnością słucha utworów Bułata Okudżawy, Starego Dobrego Małżeństwa oraz poezji śpiewanej z tekstami Agnieszki Osieckiej. Muzyka towarzyszy jej przy wielu domowych czynnościach. Prowadzi swój „codziennik”, w którym zapisuje najważniejsze wydarzenia swojego życia. Od lat kolekcjonuje sowy z różnych miejsc Polski i świata. Inspiracją do zbierania figurek sów, było przezwisko, które w szkole nadali jej uczniowie (Sowa), a potem pomagali w tworzeniu i powiększaniu kolekcji. Ma ich ponad tysiąc, m.in. z Nepalu, Włoch, Madery, Mauritiusa, Majorki, Słowacji, Gruzji, Rosji, Ziemi Świętej, Wysp Kanaryjskich, Wiednia, Paryża, Berlina, Pragi, Kopenhagi. Wraz z mężem aktywnie spędza czas wolny. Lubi nordic walking, pływanie i codzienne spacery. Była uczestnikiem 57 rodzinnych spływów kajakowych, które zorganizował jej mąż po wielu rzekach Polski.
W 1995 r. opracowała tekst do broszury „U progu drugiego wieku: z kart historii 100-lecia istnienia Towarzystwa Śpiewu „Cecylia” w Połajewie (1895 – 1995) – Cześć pieśni”.
Znaczenie postaci
Anna Sarnowska-Kabacińska to ceniona i szanowana nauczycielka, która starała się w każdym uczniu dostrzec coś dobrego. Ma wiele pasji. Jest miłośniczką literatury, teatru i muzyki poważnej. Aktywnie spędza czas wolny, uczestnicząc w wielu spływach kajakowych. Kolekcjonuje sowy. Od 12 lat działa w parafialnym Caritas na rzecz ludzi potrzebujących (chorych, niepełnosprawnych, biednych i odrzuconych). To osoba, której pomaganie innym sprawia wielką przyjemność.
U innych ceni: lojalność, uczciwość, bezinteresowność, pracowitość, odpowiedzialność, empatię i altruizm.
Źródła:
– wywiad z Anną Sarnowską-Kabacińską,
– dokumenty i kroniki Szkoły Podstawowej im. Arkadego Fiedlera w Połajewie,
– księgi Caritas,
– dokumenty i fotografie z rodzinnego archiwum Anny Sarnowskiej-Kabacińskiej,
– wywiad z księdzem proboszczem parafii pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Połajewie,
– „Wiadomości z Kantorka” – gazetka szkolna (archiwalne numery).